Skip to main content

جولیان آسانژ (Julian Assange) بنیان‌گذار سایت افشاکننده‌ی ویکی‌لیکس است که به تازگی (بعد از سال‌ها پناه‌گرفتن در سفارت اکوادور) در لندن توسط پلیس این شهر دستگیر شد. او در انگلیس به جرم تخلف از قوانین مربوط به وثیقه و بنا به درخواست استردادش توسط دادستان‌های فدرال آمریکا به اتهام توطئه برای هک یکی از کامپیوتر‌های سازمان امنیت این کشور تحت تعقیب است. اما با توجه به اینکه مهلت مشمول مرور زمان شدنِ اتهام توطئه پنج سال است و توطئه‌ی مورد ادعای دادستان‌ها مربوط به سال ۲۰۱۰ میلادی است، چطور آسانژ برای این اتهام تحت تعقیب قرار گرفته است؟ پاسخ دولت آمریکا به این سوال استفاده از یک کلمه‌ی جادویی است: تروریسم.

متن کیفرخواست هفت صفحه‌ای تنظیم‌شده در دادگاه شعبه‌ی ناحیه شرقی ویرجینیا در این باره به شرح زیر است: «در حوالی روز ۸ مارس ۲۰۱۰، آسانژ موافقت کرد در شکستن رمز کامپیوترهای سازمان امنیت ایالات متحده که به شبکه‌ی اطاعات محرمانه‌ی اینترنتی مورد استفاده برای ذخیره‌ی اسناد طبقه‌بندی شده‌ی دولت ایالات متحده متصل بوده‌اند، به منینگ (Manning) کمک کند.» بر اساس این کیفرخواست اطلاعات این شبکه‌ی اینترنتی «به دلایل مربوط به امنیت ملی و روابط خارجی» به صورت محرمانه طبقه‌بندی شده بوده‌اند. اگرچه صفحه‌ی پنجم این کیفرخواست شامل فهرست پیچیده‌ای از قوانین موضوعه‌ی مربوط به اتهام آسانژ می‌شود، اما نشست خبری دادگستری موضوع را روشن‌تر کرد: «آقای آسانژ متهم به توطئه برای نفوذ به کامپیوترهای دولتی است، اگرچه تا پیش از اثبات جرم بنابر دلایل محکم، ایشان بی‌گناه محسوب خواهند شد. او در صورت مجرم شناخته شدن به مجازاتی حداکثر تا پنج سال محکوم می‌شود.» بنابراین اساسا معروف‌ترین چهره‌ی ویکی‌لیکس طبق ماده‌ی ۱۸ U.S.C 371 قوانین ایالات متحده به تلاش برای توطئه متهم شده است. اتهامی که وکیل مدافع جنایی و متخصص قوانین سایبری تور ایکلند (Tor Ekeland) در اولین نگاه اشکالاتی بر آن وارد می‌داند.

مدت مشمول مرور زمان شدن اتهام توطئه تحت ماده‌ی ۳۷۱ معمولا پنج سال است و آخرین عمل آسانژ در این زمینه ۱۰ مارس ۲۰۱۰ انجام شده است که بنابر کیفرخواست «آسانژ اطلاعات بیشتری درباره‌ی رمز کامپیوترها از منینگ درخواست کرده است.»

حتی مطابق روایت خود کیفرخواست توطئه‌ی مورد اشاره‌ی آنها موفق نبوده است، چرا که آسانژ ظاهرا به منینگ گفته است که «تا آن زمان» موفق به شکستن رمز مورد اشاره نشده است. البته موفق نبودن توطئه در این مورد لزوما اهمیتی نخواهد داشت چرا که جرم شمرده شدن یک توطئه مشروط به موفقیت آن نیست.

مشکل اینجاست که پایان مهلت پنج ساله‌ی مرور زمان پس از آخرین تماس ادعایی بین آسانژ و منینگ روز ۱۰ مارس ۲۰۱۵ بوده است، در حالی که کیفرخواست حاضر تقریبا هشت سال پس از آن تاریخ در روز مارس ۲۰۱۸ تنظیم شده است. در میان بندهای مختلف این کیفرخواست در یک پرانتز اشاره‌ای مستقل به قانون شماره ۱۸ U.S.C. 1030 شده است. این قانون در آمریکا به قانون سواستفاده و جرایم کامپیوتری (CFAA) معروف است. مجموعه قوانین متاسفانه تفسیرپذیری که همانطور که در قسمت چهل و هفتم پادکست شنیدیم، منجر به مرگ فعال اینترنتی آرون سوارتز شدند. مطابق این مواردِ اشاره به قانون CFAA در کیفرخواست علیه آسانژ، مشخص است که دولت او را بخشی از یک توطئه برای نقض بند‌های ۱۰۳۰a1 و ۱۰۳۰a2 این قانون می‌داند که می‌توانند مجازات تا پنج سال زندان را به همراه داشته باشند.

تخطی از CFAA هم مانند بیشتر قوانین فدرال آمریکا پس از پنج سال مشمول مرور زمان می‌شود، مگر اینکه پای تروریسم در میان باشد. و دولت نیز دقیقا به همین مسئله استناد کرده است. در میان انبوه تعاریف اعمال تروریستی مشخص شده در بخش «تعاریف» قوانین ضدتروریستی ایالات متحده اشاره‌ای هم به بند ۱۰۳۰a1 شده است. متن مرتبط با این تعریف در قوانین فوق به شرح زیر است:

«عبارت «جرایم تروریستی فدرال» به معنی تخلفی است که (الف) طراحی شده باشد تا روی اعمال حاکمیت دولت با استفاده از ارعاب، تهدید یا تلافی اعمال دولت اثر سو داشته باشد؛ یا (ب) در نقض بند ۱۰۳۰a1 مربوط به حفاظت از کامپیوترها باشد.»

مطابق بیانیه‌ی دادگستری ایالات متحده، لایحه‌ی میهن دوستی ایالات متحده منطق ماده قانون ۲۳۳۲b را درباره‌ی حد مشمول مرور زمان شدن جرایم فدرال موضوع بند ۱۸ U.S.C 3286 اعمال کرده است و به این ترتیب دادگستری دولت ترامپ این برای اعلام جرم در این باره تا هشت سال پس از وقوع جرم مهلت داشته است. به این ترتیب دادستان‌های فدرال کیفرخواستشان را کمتر از یک هفته مانده به پایان مهلت قانونی ثبت کرده‌اند.

البته این نظریه دولت محل مناقشه‌های بسیاری خواهد بود، وکلای آقای آسانژ هم در برابر مراجع قانونی بریتانیا و آمریکا اتهامات وارده بر او را زیر سوال بردند. آقای ایکلند در توئیتر نوشته است: «تروریستی دانستن این اتهامات مبالغه‌آمیز است و کیفرخواست هم چندان روی آن تاکید نکرده است، اشاره به آن تنها برای حل مشکل مرور زمان است.» او همچنین به وبسایت وایرد (Wired)‌ گفته است: «آنها برای استفاده از مهلت هشت ساله سعی کرده‌اند که این اعمال را تروریستی معرفی کنند. که به نظر کار نامعمولی است.»

 

مترجم: بهنام رضاییان مقدم

منبع

۵ دیدگاه

  • بهار كاتوزي گفت:

    سلام و خسته نباشید
    اگر براتون مقدور بود یک قسمت رو به پرونده آسانژ و ویکیلیکس اختصاص بدید
    خیلی کنجکاوی برانگیز و در عین حال پیچیده س
    دمتونم گرم که عالیه روند

    • بهنام رضاییان مقدم گفت:

      مرسی. ممنون می‌شیم اگر گزارش کاملی به انگلیسی از این موضوع سراغ دارین برامون بفرستین که بررسیش کنیم.

    • فاطمه گفت:

      تروریست؟؟؟؟؟
      دنیا برعکس شده فکر کنم. آیا جولین آسانژ باعث وحشت مردم شده یا عده زیادی رو برای رسیدن به هدفش کشته؟ یا متوسل به خشونت شده؟ اصلا می‌دونند تعریف تروریست چیه؟ جولین آسانژ کاری رو کرد که تمام روزنامه‌نگار‌ها انجام می‌دن. یک‌سری اسناد رو فاش کرد. جایی رو هم هک نکرد. تمام اون اسناد رو هم چلسی منینگ بهش داد. تمام این اتهامات چرت و پرت محضه. چرا پس کسایی که داستان واترگیت رو افشا کردند رو ننداختند زندان؟

  • پاکباز گفت:

    طراحی و قالب سایت خیلی عالیه در عین ساده گی ، ممنون

  • فاطمه گفت:

    کاشکی یک قسمت هم درباره جولین اسانژ بسازید. این آدم یک قهرمان واقعیه. برای گفتن حقیقت چه بلایی که سرش نیاوردن. بدون هیچ محاکمه‌ای الکی پرتش کردن زندان. ۷سال که تو سفارت زندگی کرد الان هم که ۴سالی هست انداختنش زندان بلمارش. اونم انفرادی!!!! دارن قشنگ زجرکشش می‌کنند. یا بهتره بگیم دارن ازش یک درس عبرتی می‌سازند که دیگه کسی دست به افشاگری نزنه.

پاسخی برای بهنام رضاییان مقدم بنویسید حذف پاسخ