یک متخصص روش‌های بازجویی پلیس، معتقد است ینس سورینگ در پرونده‌ی قتل زن و شوهر استان بدفورد در سال ۱۹۸۵، هرگز نباید محکوم می‌شد، چرا که اعترافات او سرشار از ایرادات منطقی بوده‌است.
سورینگ آلمانی به قتل پدر و مادرِ دوست دختر خود، زمانی که هر دو دانشجوی دانشگاه ویرجینیا بودند، محکوم شده، هرچند از زمان محکومیتش در سال ۱۹۹۰، بر ادعای بی‌گناهی خود پافشاری کرده‌است.
در کنفرانس مطبوعاتی که روز جمعه ۲۷ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار شد، اندرو گریفیث که یک کارآگاه بازنشسته از ساسِکس انگلیس است، گفت تناقضات موجود در اعترافات سورینگ و این حقیقت که او خیلی زود آن‌ها را انکار کرد، می‌بایست آن اعترافات را در دادگاه بی‌اهمیت و فاقد ارزش می‌کرد.
گریفیث مسئول بررسی اعترافات اجباری رابرت دِیویس هم بوده. کسی که پس‌از گذراندن ۱۳ سال زندان، در سال ۲۰۰۳ توسط فرماندار تِری مَک الیف از دو فقره قتل در کروزِت، بخشیده شد.
گریفیث در مورد اعترافات سورینگ گفت که اعترافات او متفاوت است، چرا که سورینگ به طور داوطلبانه اطلاعات را به پلیس داده‌است. او اضافه کرد: من با توجه به این موضوع که او تقریبن بلافاصله اعترافات خود را پس گرفت، به دنبال مطابقت اعتراف‌های او و دیگر شواهد محل حادثه گشتم.
گریفیث معتقد است در اعترافات سورینگ گفته‌شده که نانسی هِیسوم، مادر الیزابت، دوست دختر سورینگ، در زمان قتل، شلوار جین به تن داشته در صورتی‌که بر طبق شواهد و یک معاینه‌ی پس از مرگ، او یک لباس راحتی گلدار بلند پوشیده بوده‌است.
سورینگ همچنین به کلی در مورد محل قتل شوهر نانسی هِیسوم، دِرِک هِیسوم، اشتباه کرده‌است. طبق گفته‌های سورینگ، وقتی دعوای لفظی به برخورد فیزیکی تبدیل شد، او بلند شد و به پشت سر دِرِک رفت تا گلوی او را با یک چاقوی استیک که جزو سِتی بوده که روی میز ناهارخوری چیده شده، بِبُرد. این در حالی‌ست که در عکس‌های گرفته شده از صحنه قتل، هیچ سِتی روی میز دیده نمی‌شود.
همچنین بر خلاف ادعای سورینگ که او ضربه محکمی زده و زخم بسیار بدی را ایجاد کرده، خون ناچیزی در محل زخم مشاهده شده‌است.
تفاوت این مورد و مورد دِیویس این است که سورینگ قصد داشته پلیس را متقاعد کند که گناه‌کار است تا از الیزابت هِیسوم محافظت کند، که به نظر گریفیث با توجه به ایراداتی که در داستان سورینگ وجود داشت، واضح بود. گریفیث گفت:
«نتیجه‌گیری من این است که اعترافات سورینگ غیر قابل اعتماد است و نمی‌توانسته به عنوان اعتراف معتبر باعث محکومیت او شود.»
نانسی و دِرِک هِیسوم در ۳۰ مارس ۱۹۸۵ در منزل خود در استان بدفورد به طرز وحشیانه‌ای به قتل رسیدند. زن و شوهر جای ضربات مکرر چاقو بر روی بدنشان داشتند و گلوی آن‌ها گوش تا گوش بریده شده‌بود. در نهایت، دخترشان، الیزابت هِیسوم، به عنوان هم‌دست غیر حاضر در قتل درجه یک اعتراف کرد. او هم‌اکنون حکم ۹۰ سال زندانی خود را می‌گذراند و حداکثر تا سال ۲۰۳۲ آزاد خواهد‌شد.
پروفسور مَری تِیت، موسس و رییس انستیتوی بی‌گناهی حقیقی، حمایت خود از بی‌گناهی سورینگ را به صورت خلاصه در اظهاریه‌ای اعلام کرد. با توجه به‌این‌که او شخصن نتوانست در کنفرانس خبری جمعه حضور داشته‌باشد، وکیل سورینگ، استیو روزنفیلد، اظهارنامه‌ی او را قرائت کرد که شامل جزئیات شواهدی بود که تیت را نسبت به بی‌گناهی سورینگ متقاعد کرده‌است.
لکه‌های خونی با گروه خونی (اُ)، به‌عنوان مدرک اصلی محکوم‌کردن سورینگ استفاده شده بود. اما بر طبق گفته‌های تیت، تست دی ان اِی در سال ۲۰۰۹، مشخص‌کرد که لکه‌های خون متعلق به سورینگ نبوده‌است.
دکتر موسی شانفیلد، متخصص خون‌شناسی و آزمایش‌های دی ان اِی، گفت گروه خونی اُ یکی از معمول‌ترین گروه‌های خونی در آمریکا است و با ادعای دادستان که سورینگ تنها منبع ممکن برای لکه‌های خون در منزل هِیسوم‌ها بوده، مخالفت‌کرد. او تاکید کرد که این یک مدرک مستدل نیست؛
«بنابر تجربه‌ی من بر اساس شواهد ژنتیکی، ینس هرگز نباید به دادگاه می‌رفت و یا محکوم می‌شد.»
چاک رید از محققان اولیه پرونده سورینگ، یکی از ماموران معاینه قضایی ماشین اجاره‌ای بود که بنا به اظهارات الیزابت هِیسوم، سورینگ با آن از منزل پدر و مادرش به یک هتل رفته. الیزابت گفته بود سورینگ خودش را در یک ملحفه‌ی آغشته به خون، پیچیده‌بود، درحالی‌که طبق صحبت‌های رِید، هیچ خونی در ماشین پیدا نشده‌بود.
رید در اظهارنامه‌اش همچنین اشاره می‌کند که عکس‌های صحنه جرم، جای خالی ملحفه‌ی رویی تخت هِیسوم‌ها را نشان می‌دهد و چیپ هاردینگ کلانتر استان اَلبُمارل (که در ابتدای امسال از بی‌گناهی سورینگ دفاع کرد)، با توجه به عکس‌های جسد نانسی هِیسوم متوجه شد که رد خون، دور بدن او چرخیده شده‌است. به نظر رید کسی که مرتکب قتل شده سعی‌کرده همه‌ی شواهد را پاک کند، سلاح قتل و لباس‌های خونی را در ملحفه پیچیده و سپس به دور انداخته‌است.
در ابتدای تحقیقات، رِید نوشت که او باور نداشته که سورینگ قاتل بوده‌است، اما او در بازجویی اولیه که در انگلیس صورت گرفت نبود و برای شهادت‌دادن هم از او درخواستی نشده‌بود. (سورینگ و الیزابت هیسوم به انگلستان رفته‌بودند و همانجا هم دستگیر و بازجویی شدند)
تمام شواهدی که توسط استیو روزنفیلد، وکیل سورینگ، از متخصصین مختلف جمع‌آوری شده، به دفتر فرماندار فرستاده شده‌است. مشخص نیست که بازبینی پرونده کِی شروع می‌شود و طبق گفته هاردینگ به او زمان پیش‌بینی شده‌ای از تکمیل پرونده داده نشده‌است.
بر طبق گفته روزنفیلد، سورینگ در تاریخ ۱۰اکتبر مقابل هیات تشخیص عفو مشروط ویرجینیا، جلسه‌ی رسیدگی داشت که در آن رییس جمهور پیشین آلمان، کریستین وولف، و پیتر ویتیگ سفیر آلمان به نیابت از او صحبت کردند. روزنفیلد گفت این اولین باری است که سفیر آلمان در یک جلسه‌ی رسیدگی عفو مشروط در آمریکا، به نیابت از یک شهروند آلمانی شرکت کرده‌است.
«او این کار را کرد چون دولت و مردم کشورش از بازگشت سورینگ به آلمان حمایت می‌کنند.»
روزنفیلد گفت مشخص نیست که هیات بخشش کِی حکم خود را اعلام می‌کند. هیات عفو مشروط قبلی سورینگ که در سپتامبر ۲۰۱۶ تشکیل شده‌بود، هشت ماه طول کشید تا حکم خود را اعلام کند.
مترجم: آسا اسداله بیک
