عکس‌های تکمیلی هنری ورزلی، خانواده‌اش، تیمش و سفرهای او به جنوبگان
هنری ورزلی و همسرش جوانا
تمرینات آماده‌سازی پیش از اعزام
از چپ به راست: تیم فِریت، هنری آدامز، هنری ورزلی و ویل گو
Credit: Daniel Jones
۱۶ اکتبر ۲۰۰۸، الکساندرا شکلتون، نوه ارنست شکلتون، قطب‌نمای پدربزرگش را که در سفر ۱۹۰۸ همراهش بود به ورزلی داد.
قرار بود هنری این قطب‌نما را به قطب جنوب برساند، جایی که شکلتون هرگز به آن دست نیافت.
ورزلی با افتخار قطب‌نما را با خود برد و مانند شکلتون از آن استفاده می‌کرد
داخل قطب‌نما حروف اول نام شکلتون (ارنست هنری شکلتون EHS) حک شده بود
۳۰ اکتبر ۲۰۰۸، وقتی ورزلی و همراهان به پونتا آرنا، جنوبی‌ترین نقطه‌ی شیلی رسیدند، مهمان یک خانواده بانفوذ شدند
در خانه کتابی بود که میهمانان یادداشت‌هایی در آن نوشته بودند، اولین صفحه از کتاب نوشته‌ای از ارنست شکلتون بود که در جولای ۱۹۱۶ وقتی از سفر Endurance برمی‌گشت نوشته بود:
Doubt many have seen or read before
We were the fools who could not rest
In the dull earth we left behind
But burned with passion for the South
And drank strange frenzy from its wind
The world where wise men sit at ease
Fades from our unregretful eyes
And thus across unchartered seas
We stagger on our enterprise
EH Shackleton July 1916
یادداشت‌های روی اسکی‌های ورزلی:
سمت راستی: u r the best dad ever
سمت چپی: by Endurance we conquer (شعار خانوادگی شکلتون‌ها)
افراد گروه ورزلی در حال عبور از یخچال بِردمور که سطحی پوشیده از یخ‌کافت‌های بزرگ داشت، آدامز می‌گفت انگار با «بلای آسمانی» مواجه شده بودیم
۱۶ دسامبر ۲۰۰۸، آدامز، ورزلی و گو در یخچال بِردمور
شب ۳۳ ام سفر، در نزدیکی کوه کیفین کمپ زده بودند
وقتی فاتحان به علامت قطب جنوب رسیدند
ورزلی با قطب‌نمای شکلتون در سفر به قطب جنوب
Photo by: Adventure-network.com
ورزلی و تمیش، خوشحال از رسیدن به جنوبگان
روی تابلو اسم اولین کاشفان این مکان یعنی رولد آموندسن (دسامبر ۱۹۱۱) و رابرت فالکون اسکات (ژانویه ۱۹۱۲) نوشته شده
فاتحان قطب جنوب پس از بازگشت
به ترتیب از چپ: ویل گو، هنری آدامز، هنری ورزلی
خانواده ورزلی در بازگشت هنری از قطب جنوب
میهمانی که به مناسبت بازگشت تیم ورزلی ترتیب داده شده بود، ۳۰ ژانویه ۲۰۰۹
به ترتیب از چپ: ویل گو، هنری ورزلی، رابرات سوان و هنری آدامز
دسامبر ۲۰۱۴، یک تیم ۹۰ نفره سفری دریایی را به جزیره جورجیای جنوبی و جنوبگان آغاز کردند
برخی از نوادگان تیم شکلتون در سفر Endurance نیز در این تیم بودند
الکساندرا شکلتون و هنری ورزلی از میهمانان افتخاری این سفر بودند
به ترتیب از چپ: پیتر مککارتنی (نوه مورتیمر مککارتنی)، الکساندرا شکلتون، انجی باتلر و هنری ورزلی در سفر سال ۲۰۱۴
یک‌سال بعد از این سفر گروهی، ورزلی مصمم شد سفر انفرادی خودش رو شروع کنه
هنری ورزلی، افسر پیشین ارتش انگلستان، در حالی که ۵۵ سال داشت تصمیم گرفت که پیاده، به تنهایی و بدون کمک از میان قطب جنوب رد بشه، کاری که تا اون روز کسی نتونسته بود انجامش بده
همه‌ی لوازمی که هنری ورزلی تو سفر آخر همراهش بوده
اگر دوست داشتید در مورد هرکدوم از وسایل بیشتر بدونید لینک منبع رو ببینید
پست‌هایی از اکانت توییتر هنری ورزلی
Merry Christmas Henry – home comforts and calls to family make for a fine day
۴:۲۹ PM – Dec 26, 2015
Soft snow makes for a punishing day as hellish surface returns to test a determined Henry
۳:۴۴ PM – Jan 18, 2016
A day of whiteout and a cursed soft surface – sleep the only answer on a day tough as this
۳:۴۱ PM – Jan 20, 2016
در سفر آخر، هدف ورزلی جز گذشتن از میان قطب، جمع‌آوری کمک برای سربازان مجروح بود
او در مجموع بیش از نیم میلیون پوند کمک جمع کرد
توییت آخر ورزلی نشون می‌داد که در بوران گیر کرده و توان جلو رفتن ندارد
مزار هنری ورزلی در کنار مرادش ارنست شکلتون در جزیره جورجیای جنوبی
Grytviken – South Georgia
در ۱۹ آوریل ۲۰۱۶ جوانا، مدال افتخار قطبی (Polar Medal) همسرش را در کاخ باکینگهام دریافت کرد
تاکنون تنها ۱۱ نفر از فاتحان قطب (شمال و جنوب) موفق به کسب این مدال شده‌اند
هنری ورزلی
۲۰۱۶- ۱۹۶۰
با سلام خدمت تیم چنل بی. واقعا داستان تکان دهنده ای بود. پر از رمز و راز و درسهای بزرگ برای موفقیت. از اقای بندری عزیز با لحن و بیان فوق العادشون تشکر می کنم. واقعا ادم رو سر ذوق میاره تا ته داستان رو بشنوه.
دمتون گرم. کلی داره خوش میگذره باهاتون 🙂
یکی از زیباترین روایت هایی بود که در این مدت گوش دادم و گوش دادم و لذت بردم و با اون گریستم و به توان و اراده یک انسان افتخار کردم.
سپاس از شما بابت این اپیزود زیبا، خصوصا نحوه روایت.
بینهایت سپاسگزارم
با سپاس از پادکست بی نظیرتون ،
یک پیشنهاد داشتم در مورد سایت ، این نوار بالای سایت خیلی عرض هستش و فضای کمی رو برای مطالعه ی مطالب سایت در اختیار میزاره در صورتی که میشه اندازه ی این نوار رو کم کرد و تمامی گزینه ها هم درش وجود داشته باشند.
متوجه محدودیت منبع هستم ولی فکر میکنم اگر حتی هر از گاهی، ماجراهای مربوط به ایران رو هم کار کنید، مجموعه شما سودمندی بیشتری خواهد داشت. فضای فکر و رسانه ما به اندازه کافی انگلوساکسون هست.
سلام. ممنون از این پادکست فوق العاده. عکس مربوط به تابلوی قطب جنوب رو لطفاً اصلاح کنید: رابرت اسکات ژانویه ۱۹۱۲. با تشکر از شما
ممنون از شما برای اجرای همه پادکستهاتون. این پادکست انگیزشی اما عالی بود!
هرکسی درون خودش یه جنوبگانی داره که میخواد کشفش کنه..
مرسی چنل بی،دمتون برخلاف قطب جنوب گرم گرم
این پادکست من رو پوکوند خیلی تکان دهنده بود هنوز دارم گریه میکنم
عالی بود واقعا
جالبه که یک انسان واسه هدفش چه کار هایی که انجام میده دیدگاهم رو نسبت به هدف هام تغییر داد ممنون
واقعن دمتون گرم
یجورایی حیرت انگیز بود . چون تو این عصر تکنولوژی واقعا جرات میخواد یه همچین کاری . فوق العاده آموزنده بود . دلم شدیدا خواست به اون گویی که نشانگر مرکز قطب بود دست بزنم . فکر کنم حس امحشری باشه. ممنونم از علی بندری عزیز و دوست داشتنی. مرد با استعداد و نابغه پادکست های فارسی . خودت خبر نداری آقای بندری ولی من حقیقتا دست اون کسی که تو رو بهم معرفی کرد میبوسم . مرسی که اینقدر خوب تعریف میکنی . سلطان روایت تویی بقیه اداتو در میارن .
من تمام پادکست هاتون رو گوش دادم ولی تنها داستانی که در انتها بغض کردم و تا هنوز نتونستم فراموشش کنم همین داستان بود. روانش شاد.
درود بر هِنری ورزلی و دورد بر تیم چنل بی و علی بندری عزیز، این اپیزود رو در ۹ مرداد ۹۸ گوش کردم و بشدت تأثیر گذار بود؛ بعد از اتمام پادکست و به یاد هِنری ورزلی تِرکی از پینک فلوید رو گوش کردم و این ترک رو هم تقدیمِ شما میکنم.
(در آخر اگر امکانش بود کامنت من را منتشر نکنید، سپاس)
Marooned – Pink Floyd
چرا در مورد قهرمانان و اسطوره های مملکت خودت نمیگی؟
مرسی که ماروبا آدمای خفن دنیا آشنا میکنی بندری جان دمت گرم خیلی خوب بود قلبم سرشار از حس خوبه بعضی پادکستارو دوبار گوش دادم.ممنونتم
اشک ریختم و نتونستم دیگه خودمو نگهدارم ????????????
مرسی از کانال خوبتون. عاشقشونم
سلام به تیم محترم و موفق چنل بی مخصوصا آقای بندری با اون لحن گرم و فوق العادتون
واقعا این ماجرا فوق العاده بود،آدم تمام احساسات رو میتونه تو این پادکست با کیفیت عالی حس کن چه غم شکست چه شیرینی موفقیت
واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم و اشکم در اومد با این ماجرا
همیشه برقرار باشید????????
سلام . واقعا کارت درسته آقای بندری. بابت این داستان هم باید بگم دو ساعت گوش دادم و بعداز پایان ساعت ها مبحوت این واقعیت بودم. واقعا حس عجیبی پیدا کردم . فقط یه هدف بزرگ میتونه انسان رو تا این حد به چالش بکشونه. روحش شاد…
سلام، جای تشکر داره از کار خوبتون
در طول گوش دادن به پادکست داشتم فکر میکردم اگه من بودم جای هنری ورزلی بودم در طول پیاده‌روی چی گوش میکردم اونجا، که خب اولین جواب همین پادکست های چنل بی و بی پلاس بود.
الان هم زمان کوه نوردی بهترین گزینه همین پادکست‌های شماست.
گزینه های بعدی به ترتیب: استرینگ کست، ناوکست، کرون.
خیلی خوبه ممنون
ایم اپیزود رو اپ پادکست نه پخش میشه نه دانلود
چقدر پیچیدست انسان بودن . کاش زودتر بفهمم چی هستم و چی میخام دیگه وقتی برای اشتباه نیست . و چه خوب که دریچه های جدیدی با این واقعیتهای شنیدنی چه آسون روبروم باز میکنید . امیدوارم وقتی دارم دنیا رو ترک میکنم منتظرش باشم و غافلگیر نشم . شایدم همیشه یه الاغ زنده بهتر از یه شیر مرده نباشه . ????♂️
متن جالبی نوشتی، دوست عزیز..
داستان جالبی بود ، من از پادکست خیلی لذت بردم ممنون
ســلام و ممنون..
سلام به چنل بی
درود بر تو آقای بندری با اون لحن گیرا، دلنشین، گرم و فوق العادت
خیلی از اپیزود های شما رو گوش کرده بودم ولی این یه چیز دیگه بود
امروز ۲۹ مهر ۱۳۹۹ هست و غم پاییز و وحشت کرونا داره بیدار میکنه
امروز ۳۲۲ نفر از هم وطنامون رو از دست دادیم
چند دقیقه آخر این اپیزود برای من مثل همون خیس شدنی بود که حکم مرگ توی قطب رو داشت برای هنری
بغض امروزم تموم شدنی نیست
امروز ۱۴ بهمن با سردرد شدید در حین شب کاری این اپیزود و گوش کردم ساعت ۵ صبح شده و پر از افکار متناقضم. چقدر خوشحالم که در تنهایی نمرد، شوق دیدن خانواده، سخنرانی موفقیت، چای گرم آخرین فکرهاش بوده. چی میتونه باعث شه از بین رفتن کلیه، کبد، عفونت جداره شکم و خیلی چیزهای دیگه رو نفهمی و فقط به هدفت فکر کنی… عجیبه و کمی ترسناک
هدف، خانواده، خودخواهی، مجنون، مسئولیت، بدن، امید، اراده، توان، طاقت و …. مفاهیمی عمیق، عجیب و تازه
جنوبگانم هر روز قوی تر از روز پیش مرا میخواند…
سلام
علی جان ، همین الان جنوبگان رو تموم کردم و در حالی که اشک هام داره از گونه هام داره لیز میخوره و دل و روحم پر است از تمام احساسات خوب و قوی و عشق و محبت به تو ، کاش کلمات می تونستند اون احساسی رو که من الان دارم تجربه میکنم بیان کنند. من با همسرم و دو تا بچه هام تبریز زندگی میکنیم و خودم هر روز سه ساعت در مسیر کارم به مس سونگون با داستان ها و صدای دلنشین شما اوقاتم را پر از رنگ و حس و حال، انرژی و . . . می کنم.
خواستم بهت بگم که بودن با تو و گوش دادن به تو علاوه بر تمام چیزهایی که بقیه شنوندگان دریافت کردند و بهش اعتراف کردند ، من یه چیز بیشتر و بهتر رو هم به اونها اضافه کنم و اون این هست که در بیشتر داستان هایی که من گوش دادم دلم رو پر کردن اط حس عشق و محبت بیشتر به خانم و بچه هام، وقتی که با چنان حس و حالی روایت میکنی که آدم ناخواسته یک وقت بیدار میشه و میبینه که غرق شده در قالب قهرمان داستان و یه موقع به خودم میام و میبسنم دارم برای اینکه پیش همسرم هستم و میتونم شب برگردم خونه و پسرم رو بغل کنم، انگار که اون سفر ۶۹ روز رو من خودم رفتم و با همون شرایط.
خیلی عالی و خوب هستی
مرسی که هستی
همیشه زنده و پایدار باشی
دوست دارم
آقا ممنونیم از این همه حال خوبی که برامون بوجود آوردین…دم شما گرم، واقعاً دس‌مریزاد!❤
بهترین اپیزود چنل بی بود لطفا از ماجراجویان بگید خیلی رفتید تو فاز جنایت.
ممنون از آقای بندری با کلام زیباشون
یکی از تاثیر گذارترین اپیزودهایی بود که شنیدم، خیلی دوستش داشتم.
برای شما و تیم خوبتون آرزوی موفقیت میکنم. ????????????????
چرا در مورد قهرمانان و اسطوره های مملکت خودت نمیگی؟
چه خوبه که می شناسمتون … چه خوبه که وقتم با شما سپری میشه، چه خوبه که با هر داستانت به درون خود سفر می کنم …، چه خوبتر که هستی????