بی‌تردید شهرت عمده‌ی وبِ تاریک به جرم و جنایت‌های جاری در آن است. هرچند نسبت‌دادن ذات مجرمانه به این شبکه چندان منصفانه نیست، اما فعالیت‌هایی شیطانی نیز در این شبکه‌ی مخفی وجود دارد.
به طور کلی اینترنت هم مانند هر فضای دیگری مجرمان خودش را دارد. کسی هنوز هکرهای افسانه‌ای مانند کوین میتنیک (Kevin Mitnick) را فراموش نکرده است. حتی پیش از پیدایش اینترنت هم مجرمان تلفنی مانند کاپیتان کرانچ (Captain Crunch) وجود داشتند که شبکه‌ی ارتباطات را خیلی وقت‌ها فقط برای سرگرمی به بازی می‌گرفتند. اما افرادی مانند اینها حتی در دوران اوج‌شان هم نمی‌توانستند قابلیت‌های مجرمانه‌ی وب تاریک را تصور کنند.
وب تاریک که ناشناسی کاربرانش و مخفی‌کاری آن توسط رمزنگاری‌های قدرتمندی محافظت می‌شود، محیط مناسبی برای کسانی است که می‌خواهند از راه‌های خلاف قانون کسب درآمد کنند. اگر به این عوامل نقل و انتقالات مالی آسان به لطف بیت‌کوین را هم اضافه کنید، صحنه برای ظهور سطح جدیدی از تبهکاران آماده خواهد شد. خلافکارهای نابغه‌ای که از تمام ظرفیت‌های وب تاریک برای اهداف خود استفاده می‌کنند. کسانی مانند راس اولبریکت خالق سیلک‌رود که داستان او را پیشتر در قسمت‌های ۲۳ تا ۲۶ پادکست شنیدیم. در ادامه با تعدادی از آنها آشنا می‌شویم.
هیو مین گو (Hieu Minh Ngo)
وب تاریک پر از هکر است، بویژه هکرهای متخصص دزدی هویت. اما در میان این تعداد زیاد هم هکر ویتنامی هیو مین گو که در حال حاضر در یک زندان ایالتی دوران بازنشستگی‌اش را می‌گذراند، جایگاه متفاوتی دارد. او به سیزده سال زندان محکوم شده است. دلیل این مجازات سنگین نه نبوغ یا کیفیت کار او به عنوان یک هکر، بلکه کمیت بسیار بالای خلاف‌هایش بوده است. به مدت شش سال آقای گو فعالیت‌هایش را از خانه‌اش در ویتنام هدایت می‌کرد. در کل تخمین زده می‌شود که او هویت حدودا ۲۰۰ میلیون نفر در مواردی شامل کد هویتی افراد را دزدیده است. البته او هیچ وقت خودش از این اطلاعات استفاده نمی‌کرد. بلکه آنها را به هکرهای دیگری که از این راه درآمد کسب می‌کردند، می‌فروخت. عملکرد او به عنوان یکی از مهم‌ترین دلال‌های بازار سیاه اطلاعات هویتی نهایتا منجر به دستگیری و مجازات سنگینش شد.
تصویر کارت شناسایی هیو مین گو
ریچارد هکل (Richard Huckle) کودک‌آزارِ سال فراغت
اگرچه سارقین هویت و قاچاقچیان مواد مخدر هم خلافکار هستند، اما بیشتر مردم نفرت خاصی از کسانی دارند که از کودکان سواستفاده می‌کنند. در مورد خاص ریچارد هکل شوکه‌کننده‌ترین بخش ماجرا این بود که خود او هم وقتی کارهای خلافش را شروع کرد هنوز یک نوجوان بود. هکل تازه ۱۹ ساله و در حال گذراندن سال فراغتش (یک سال بعد از پایان دبیرستان که بسیاری پیش از شروع کار یا ادامه‌ی تحصیل به فراغت می‌گذرانند) بود که سواستفاده از کودکان را شروع کرد.
به مدت ده سال هکل در جاهایی مانند مالزی و کامبوج قربانیان خودش را انتخاب می‌کرد. اما علت قرار گرفتن او در فهرست خلافکارهای وب تاریک این است که او بهره‌کشی‌هایش از کودکان را در وب تاریک با افتخار شرح می‌داد و در کنار آنها تصویرهایی مرتبط با این فعالیت‌ها را هم منتشر می‌کرد. همین تصاویر بودند که کمک کردند دست ماموران قانون به او برسد. تخمین زده می‌شود هکل بیش از ۲۰۰ قربانی داشته باشد، اما او تنها برای ۷۱ مورد اتهامی مربوط به ۲۳ نفر از آنها مجرم شناخته شد. هرچند همین تعداد هم برای اینکه حکم ۲۵ سال زندان بگیرد، کافی بود.
پیتر اسکالی (Peter Scully)
در ادامه‌ی بخش افراد نفرت‌انگیز فهرست می‌رسیم به پیتر اسکالی. کسی که در سواستفاده از کودکان به حدی از افراط رسید که بسیاری از مردم حتی باور نمی‌کنند که واقعیت داشته باشد. خیلی‌ها فکر می‌کردند بیشتر کارهای خشونت‌آمیز و نفرت‌انگیز او تنها یک سری داستان‌بافی‌های مخصوص شهرهای کوچک باشند. اسکالی حاصل کارهایش را در حلقه‌های پدوفیلی وب تاریک می‌فروخت. برای همین وقتی نهایتا دستگیر و به حبس ابد محکوم شد به عنوان یکی از بدترین تبهکارهای وب تاریک در تاریخ، شناخته شد.
شانن مک‌کول (Shannon McCoole)
این فهرست را با رئیس قبیله‌ی جنایتکاران تمام می‌کنیم. شانن مک‌کول یکی دیگر از تبهکاران وب تاریک است که محتوای شامل تصاویر بی‌پرده‌ی سواستفاده‌ی جنسی از کودکان را می‌فروخته. او فقط فردی منحرف نبود، او بزرگترین سایت هرزه‌نگاری کودکان در وب تاریک را اداره می‌کرد. علاوه بر این خود مک‌کول هم تعدادی از کودکان را قربانی کرده بود. خوشبختانه او باید سی و پنج سال آینده را در زندان سپری کند و در آنجا آزارش به کس دیگری نخواهد رسید.
نوک کوه یخ
ما تنها به این علت این جنایتکاران را می‌شناسیم که دستگیر شده‌اند. بدون شک مجرمان حتی بدتری هم در اعماق وب تاریک مخفی شده‌اند. نمی‌توان مطمئن بود که آیا هرگز آنها را خواهیم شناخت یا نه، اما می‌توان مطمئن بود که آنها جایی آن بیرون حضور دارند.
ترجمه از بهنام رضاییان مقدم
سلام و ممنون بابت پادکستای (نمیدونم چه صفتی استفاده کنم راستش)
چرا چنین افرادی با این تعداد پرونده،فقط برای کمی از اون ها مجرم شناخته میشن؟
و این که چرا ۳۵ سال و ۲۵ سال حبس میخورن؟