با گذشت ۲۵ سال از حادثه نسل‌کشی سال ۱۹۹۴، به جرات می‌توان گفت موسیقی، تاثیر عمیقی در ثبت این واقعه در تاریخ و همچنین تسکین بازماندگان آن داشته.
امسال در سالگرد بیست و پنجمین سال این حادثه، هنرمندان محلی آثاری را به احترام بازماندگان منتشر کردند، در حالی که پیش‌تر آثار بر روی بازسازی و گذر از حادثه‌ای که جان یک میلیون انسان را گرفت تمرکز داشتند.
موسیقی، همچنان نقش بزرگ خود را در تسکین زخم‌های مردم از نسل‌کشی و ترویج وحدت و آشتی میان ملت رواندا بازی می‌کند.
مجله “ساندی تایم” لیستی از آثاری که برای مراسم گرامی‌داشت بیست و پنجمین سالگرد نسل‌کشی در هفتم آوریل برگزار شد را منتشر کرد.
داستان این واقعه را در قسمت ۱۴ چنل بی (نسل‌کشی رواندا) بشنوید.
کلاریس کاراسیرا
“(Komera )” اثر کلاریس کاراسیرا
کومرا اثری بود که در یادبود امسال بسیار پر‌رنگ شد. پیام این اثر تسکین درد بازماندگان نسل‌کشی است. در حالی که همزمان آن‌ها را تشویق به عبور از این حادثه و بازیابی خود می‌کند.
کلاریس که این آهنگ را در شب مراسم یادبود، در استادیوم ملی “آماهورو” اجرا کرد، پیش از این به ساندی تایم گفته بود که آثار دیگری با محوریت یادبود قربانیان آماده کرده است که در ۱۰۰ روز آینده منتشر خواهند شد.
او در حال حاضر به عنوان یکی از شایسته‌ترین هنرمندان زن در ژانر سنتی رواندا، با توانایی‌های صوتی خیره‌کننده دیده می‌شود.
جولز سنتور
“¼ cy’Ikinyejanaby” اثر جولز سنتور و سولانگ کاسیانوف
خواننده سنتی “جولز سنتور” به همراه سولانگ کاسانوف اثری منتشر کردند که بازتاب تولد دوباره رواندا در یک چهارم قرن پس از حادثه نسل‌کشی است، و ملت رواندا را تشویق می‌کند که برای ساخت یک ملت قوی در تمام جنبه‌ها بیشتر تلاش کنند و آینده‌ای روشن را برای جوانان و تمام ملت بسازند.
در حالی که خاطره‌ی یک میلیون انسان از‌دست‌رفته، گرامی داشته می‌شود، سنتور از مردم رواندا می‌خواهد که با تکیه بر قدرت و عزت ملت خود، متحد باشند و هدفشان موفقیت آینده کشورشان باشد.
دئو مونیاکازی
“Ihorere Rwanda ” اثر دئو مونیاکازی
نوازنده‌ی سنتی ساز اینانگا بر روی پیام “دوباره هرگز” تاکید می‌کند.
این آهنگ سعی در تسکین بازماندگان دارد و آن‌ها را تشویق می‌کند که قوی باشند و در ترسیم آینده‌ای روشن برای کشورشان تمرکز کنند.
اریک سنداری
“Amateka Yacu” اثر اریک سنداری
یکی از افراد پیش‌رو در موسیقی یادبود، “اریک سنداری” است، او امسال یک اثر جدید منتشر کرد که در این اثر، غم و اندوهی که بازماندگان با از دست دادن عزیزانشان متحمل شدند، را بازگو می‌کند.
با اینکه بازماندگان هنوز زخم‌های روحی ناشی از نسل‌کشی را تحمل می‌کنند، خواننده‌ی این اثر آینده‌ای روشن را پیش روی آن‌ها می‌بیند، چرا که آن‌ها قهرمانانه تصمیم گرفتند، کسانی را که عزیزانشان را کشته‌اند، ببخشند و متحد باقی بمانند.
او همچنین افرادی را که اهمیت نسل‌کشی را انکار می‌کنند و آن را اتفاقی کوچک می‌دانند سرزنش می‌کند و با ایدئولوژی آن‌ها مخالفت می‌کند.
گراسیوس گریسی
“Niduhumureby ” اثر گراسیوس گریسی
پیام این اثر به آیات کتاب مقدس اشعیا اشاره دارد که می‌گوید:
“خدای ما می‌گوید: «قوم مرا تسلّی دهید، آن‌ها را تسلّی دهید!”
این خواننده‌ی کلیسایی و ساکن آمریکا، از هنر خود برای تسلی‌دادن به بازماندگان نسل‌کشی استفاده کرد.
این اثر که فقط نسخه‌ی صوتی آن منتشر شده است بازماندگان را تشویق می‌کند که مثبت باشند.
این خواننده‌ی جوان می‌گوید که دوست دارد وسیله‌ای باشد که خداوند از طریق او، امید و تسلی، برای مردم بیاورد.
او می‌گوید، من می‌دانم که چقدر برای کشورمان سخت است و می‌خواهم سهمی در تسلی‌دادن به مردم کشورم داشته باشم. عیسی مسیح، به ما وعده‌ی شکست‌ناپذیری امید را داده است و آهنگ من مردم را تشویق می‌کند که به زندگی خود امید داشته باشند.
و خدا چیزی که بر ما گذشته را می‌داند.
گروه Mane
“Twibaniremu mahoro” اثر گروه Mane
چهار خواننده در این اثر در یادبود نسل‌کشی توتسی‌ها خواندند.
این آهنگ که بر شعار “دوباره هرگز” تاکید دارد توسط استودیو مانه ضبط شد. این اثر نفرتی را که باعث ایجاد نسل‌کشی شد را محکوم می‌کند و از وحدت میان ملت رواندا حمایت می‌کند و آن‌ها را تشویق می‌کند که از گذشته خود درس بگیرند و ملتی قوی‌تر را ایجاد کنند.
این آهنگ که در احترام به کشته‌شدگان نسل‌کشی ضبط شده است، نگاهش به غلبه بر سختی‌های آن دوران غم‌انگیز و عبور از آن‌هاست، و چشم‌انداز به سوی بازسازی و آینده‌ای روشن را ترسیم می‌کند.
این اثر کم و بیش بعنوان اثر رسمی مراسم امسال شناخته می‌شود.
ترجمه: مهران مرندی
یکی از حامیان این کشتار وحشتناک چند روز پیش یعنی شش می دوهزار و بیست بعد از بیست و دو سال زندگی مخفیانه در فرانسه دستگیر شد،از این داستان یاد گرفتم نفرت پراکنی چه فجایعی به بار می‌آورد.