دارو دسته‌ی نخبگان عضلانی
این داستان از یک باشگاه پرورش اندام در میامی شروع میشه، سال ۱۹۹۴.
منبع: Miami New Times
نویسنده: Pete Collins | ترجمه: هدیه کعبی | روایت: علی بندری | تدوین: امید صدیق‌فر | پوستر: مجید آب‌پرور
موسیقی تیتراژ: Raining YU
اسپانسرها:
کافه‌بازار/ اینستاگرام کافه‌بازار
ویگو/ صفحه دانلود اپ اندروید و iOS
هزارو؛ دیوار پادکست فارسی
موسیقی‌ها از: Bird Creek / Riot / Eagles
عالی بود
ضمن عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما، فقط یک نکته که این داستان واقعا حقیقی هست؟ به نظر میرسه جاهایی با هم خوانی نداره، مثلا دیده شده صاحب ملک در جال آویزان بودن توسط دوست دختر لوگو در حالی که هنوز چند ماه بعد دوستی این دو شروع خواهد شد، فقط کمی دقت چند نکته دیگر نیز در داستان خواهید یافت
صدا بَده
سلام اقای بندری
امروز این پادکست را شنیدم و تا امروز نمی دانستم میشه یک داستان جنایی را گوش کنی و اینقدر بخندی
این هنر شماست
ممنون از شما و گروهتون
دقیقا داستان خیلی خشن بود اما این هنر علی بندری بود که هم داستان رو پر کشش کرد و هم اجازه نداد حس و حالمون خراب بشه و علت دیگش هم میتونست اجرای زنده باشه چون تو اپیزودهایی که من خیلی پیش اومده گریه و بغض کنم صدای خود علی بندری هم سعی بر قورت دادنه بغض شنیده شده. که پیام ها ی فرستاده شده براشون عجیبه چطور میشه خندید
که انگار ایشون و حضار از مرگ و شکنجه لذت میبرن در واقع میشه داستان غم انگیزی رو برای عزاداری نکردن با چاشنی طنز تعریف کرد تا هم بیننده یا شنونده پیام بگیره و هم مثل اخبارهای زرد کل روزتو خراب نکنه نمونش طنزهای تلخی که خیلی از مسائل وحشتناک اجتماعی و سیاسی حتی جنایی و… رو در سرتاسر دنیا میسازن.حتما نباید منبری و سوز کربلایی برای همه چیز گرفت که متاسفانه ماها شاید اینطور فکر میکنیم یا عادت کردیم. اگر میتونیم دور و اطرافمون رو نگاه کنیم جلوی ظلمی رو بگیریم یا دست پیش امده ای چون گریه هیچ کمکی نه به رفتگان میکنه نه بازماندگان.سپاس از ایشون و تیم فوق العادشون.
داستان پرکشش
روایت جذاب
طنز
همه‌ی موارد فوق در خدمت …
ایراد بزرگ این پادکسترهای عزیز دقیقا همینه که از معنا تهی شدن.
این همه خشنونت نه ارزش خندیدن داشت و نه روایت. ولی مطمئنم جامعه ما داره به سمتی میره که از این خشونت ها لذت میبره یا بی تفاوت شده کلا.
امیدوارم بی پلاس دچار این عشق صرف به اجرا بدون توجه به محتوا نشه
آقا جان بچت کوتاه بیا – این اثر به اندازه کارای تارنتینو با این که صوتی بود دیدنی بود (جواد خیابانی:) )
دیگه بد بده و خوب خوب – حماقت این جانیان خنده داره دیگه:))
سلام – این اجرا زندست – یعنی بین هزاران پادکست زیباترینها و تنها پادکستهایی که با لذت گوش میدم همینه – واقعا خسته نباشی آقای بندری کارت شدید درسته واقعا از اون هنرمندایی هستی که خارجیا باید الگو بگیرن
داستان عالی!
روایت مثل همیشه عالی!
صدا یه کم نامناسب..
کاش بشه اجراهای زنده رو بهتر ضبط کرد.
خدا قوت همگی!?
فک کنم این قسمت بدترین قسمت چنل بی باشه، شما قوانین و پرنسیب خودتون رو زیر پا گذاشتید، وقتی از این ماجرا فیلم هالیوودی ساخته شده دیگه کار شما بی معنی میشه، شما گفته بودید که چیز هایی رو می خواید به گوش مخاطبتون برسونید که ایرانی ها نشنیدن و نمیدونن. خوب این فیلم که پخش شده در دسترس همه هم بوده با زیر نویس فارسی
همیشه فیلم هایی که از رو داستان های واقعی ساخته میشه یه مقداری و گاها خیلی با داستان اصلی متفاوت هستن.
فکرت کاملا غلطه ؛ کسی رو ندیدم که خوشش نیومده باشه
فیلم نمرات بالایی نداره و کیفیت ساخت چندان جالب نیست ، ار نظر داستان هم قطعا کامل نیست .
من فیلمشو ندیدم و داشتم توی مترو گوش میکردم به داستان اینقدر خندیدم که همه واگن به خنده افتاده بودن ….وسطاش چند جا استپ کردم نفس گرفتم،واقعا عالی بود .من خیلی دوس داشتم برای اجرای زنده بیام مامانم نذاشت..چقدر ناراحتم بابت این موضوع.کاش سالای بعد اجازه بده.
دقیقا حتی مت نیم ساعت آخر رو ساعت دو و نیم گوش کردم و خانواده به کلی بیدار شدند.
منم همینطور
ممنون.
خیلی خوب، ولی رویکرد و داستانی متفاوت
خیلی باحال بود و کلی هم باهاش خندیدم.
مرسی واقعا
سلام علی جان من عاشق کارهات هستم که واقعا عالیه. ولی اینبارکیفیت صدا رو نتونستم تحمل کنم . پس یک ماه دیگه هم به انتظار میشینم تا با یه کار عالی دیگه ازت شگفت زدم کنی.
محمد جواد از قزوین
سلام
اولا مرسی که هستی
دوما این اپیزودو به خاطر فیلمش خیلیا میدونستن
سوما خواهشا دیگه از صدای لایو استفاده نکن
بازم مرسی
خیلی خوب بود. روزمو ساختی چنل بی. کلی خندبدم. دم شما گرم
سلام چنل بی .من فیلمش و ندیده بودم و به نظرم عالی بود ،از هر طنزی بیشتر خندیدم و برعکس بعضی از دوستان از گوش کردن به صدای لایو و عکس العمل تماشاچی هات هم لذت بردم و ارزو دارم یه بار توی اجراهای لایوت حضوری بزنم
فیلم PAIN AND GAIN اقتباسی هستش از این داستان با بازی دواین جانسون و مارک والبرگ و انتونی مک کی…
سلام ، کیفیت صدا اصلا قابل تحمل نیست حتی شب اول بیخیال گوش کردن شدم گفتم شاید خودتون اطلاع ندارید که چقد کیفیت پایینه ?ولی از اونجا که مشتاق بودم ماجرارو بشنوم بعد از کلی کلنجار با خودم بالاخره گوش کردم ، البته باید بگم کهانقد کارای خوب ازتون گوش کردیم در واقع خودتون انتظار شنونده هارو بالا بردید?
متاسفانه کیفیت محتوای کاراتون داره میاد پایین. امیدوارم کیفیت سابقو دوباره پیدا کنید
آقای بندری من ازتون انرژی میگیرم و یاد میگیرم.
کارم قصه گوییه، در شهر وین هستم و مدیوم کاریم با شما فرق میکنه اما پادکست تون قوی عالی و خوش ریتمه
مرسی
نازنین م.
جمله ی جا افتاده: … خوش ریتمه و تاثیری که باید رو در مدیوم کاری من هم به شکل قوی گذاشته …
درسته فیلمشو دیده بودم ولی فیلم با این جزیات ریز نبود .در هر صورت ممنون
اینم لینک تصاویر
http://www.historyvshollywood.com/reelfaces/pain-and-gain.php
درود بر شما و تیمتون
من پادکست رو با شما و بی پلاس شناختم، بی پلاس تم علمی بهتری داره و اون رو بیشتر ترجیح می دم هرچند با این اپیزودها ها خیلی خیلی حال می کنم. اشو عالی بود.
من چون تو ماشین و از اسپیکر موبایلم گوش می کنم با مشکل پایین بودن سطح صدای پادکست مواجه هستم، یعنی اگر شیشه ی ماشین پایین باشه دیگه به درستی نمی شنوم، اگر براتون سخت نیست لول صدای پادکست رو بالا ببرید که با حداکثر کردن صدای گوشی، امکان تشخیص صدا باشه. البته این مشکل تمام پادکست های شما و تمام پادکست های ایرانیه که لول صدا خیلی بالا نیست.
بازم ممنون که هستید . . .
خوراک برادران کوئن هست این داستان
البته کیفیت صدا با توجه به اجرا عمومی خوب نبود
ولی داستان طنازی بود
ممنون
سلام جناب بندری امیدوارم همیشه سلامت و پربرکت باشید
یک موضوع من را در این اپیزود ناراحت کرد گفتم عنوان کنم شما بررسی کنید
من حس خوبی نداشتم وقتی شما داشتین در مورد تیکه تیکه کردن اجساد توضیح می دادید و حضار هم می خندیدند
موفق باشید
وحشتناکتر از خود داستان، خنده حضار در موقع تعریف کردن این قسمتها بود.
درود فراوان به شما و همکاراتون واقعا ازشنیدن پادکست شما لذت میبرم هم از صدای گرم و شیواتون وهم از متن هایی که با دقت مهارت بکار میبرید من به شخصه پادکست رو با صدای شما و کانال بی شناختم و کارهاتون رو دنبال میکنم موفق و پیروز باشید و صداتون وکارهاتون رو بتونیم سالهای زیادی بشنویم با تشکر
سلام . خیلی بد بود . صدا که کیفیت خوبی نداشت . اون خط داستان که مشخص باشه داستان از کجا شروع شده و کجا داره میره هم گم بود . نمیدونم شایدم مشکل از من بوده . یه ساعتو گوش دادم هنوز نفهمیدم چرا باید بقشم گوش بدم . چی هست اصلا این داستان . هدف چیه و …
داستان واقعا جالب بود، اما متاسفانه این داستان غم انگیز و پر از خشونت و وحشت آور چنان با خندهای ناهنجار و زشت گونه آمیخته شده بود که متوجه نشدم داستانی کمدی را بازگو میکنید یا یک درام وحشتاک جنایی!
چه خوب که یک‌نفر مثل شما پیدا شد و اعتراض کرد. واقعا از اون خنده ها حالت تهوع و انزجار بهم دست داد. چطور می تونند به یک جنایت با این همه خشونت شکنجه و … این طور بخندند؟
منم همینطور
یه سری ادای روشنفکری رو در میارن و و یعنی حالا ما داریم پادکست گوش می دیم . اما رفتارشون کاملا نشون میده که اینطور نیستند . چطور میشه با صحنه ی تکه تکه شدن آدم ها خندید. علی جان لطفا دیگه اجرای زنده نذار که تحت تاثیر جو مجبور بشی فرم روایتت رو تغییر بدی. تو تو این داستان کمدی تعریف نمی کردی . اجرای زنده نذار آقا جون
خیلی منزجر کننده بود. من را یاد آدم‌هایی انداختند که میرن تماشای اعدام و بچه‌شون را هم می‌برند.
خیلی خندیدم داستانش یکم شخصیت زیاد داش ولی هراز گاهی این مدل داستانه هم میچسبه هرچند تلخه ولی منو یاد جسی پینکمن و والتر وایت انداخت که بجا اینکه بشکه رو غل بدن بلندش کردن??
این مقدار خندیدن زمان تشریح استفاده از اره برقی واقعا قابل فهم نبود.
واقعا از صدای خوشحال آقای بندری و خنده دوستانی که حضور داشتن ترسیدم
شاید من هم اونجا بودم میخندیدم اما از بیرون همتون ترسناک هستید.
این قسمت و قسمت جنوبگان به نظرم بهترین قسمتایی بودن که شنیدم.
به نظر خیلی خوب شد این قسمتو گذاشتین چون دیگه کم کم داشت سبکتون تکراری میشد. من خودم تقریبا دو ماهی میشد به چنل بی سر نزده بودم چون یخورده تکراری شده بود ولی واقعا این قسمت به دلم نشست. امیدوارم یکی در میون کار اینطوری بدین. ( البته چون چند تا از پادکست های این اواخرتون رو نشنیدم نمیدونم اولین بارتون هست همچین روایت باحال ( و خنده دار ) ای میدین یا چند تا کار قبلیتون هم اینطوری بودن ولی امیدوارم منظورم رو گرفته باشین ? )
واقعا نمیدونم دوستان عزیزی که اینقدر حال کردن ازاین ماجرا،اگر همین بلا سرخودشون یا عزیزانشون بیاد هم همینقدر لذت میبرن؟(باتوجه با اینکه داستان نیست وواقعا اتفاق افتاده)
آقای بندری، من از طرفداران این پادکستم. ولی کاری که شما در این اپیزود کردید متاسفانه نرمال‌سازی خشونته. توصیف با جزئیات به‌غایت خشن از صحنه‌های یک جنایت واقعی با شوخی و خنده و قهقهه حضار واقعا امر غریبی بود.
نمیدونم مقاله اصلی به این صورت بوده یا اقتضای اجرای زنده ایجاد فضای مفرح برای مخاطبه یا دلیل دیگه‌ای داشته. به‌هرحال اینکه خشن‌ترین قسمت کانال‌بی هم‌زمان مفرح‌ترینش هم باشه تناقضیه که امیدوارم توضیحی براش داشته باشید.
صدای خندهای شما و افراد حاضر نسبت به ی ماجرای واقعی خیلی عجیب زننده بود برام
من فیلم رو ندیده بودم و برام بیشتر شبیه قصه کمدی جنایی بود تا یک داستان واقعی.. چرا اولین جنایت این دار و دسته از طرف پلیس با وجود پافشاری زیاد شاکی پیگیری نشد مگه شهر هرته که بزنی طرف رو از زندگی ساقط کنی و پلیس بگه شما داری توهم میزنی!برام جای سواله و اینکه آیا اون قسمت قطعه قطعه کردن اجساد همین قدر واقعی بود؟
سلام، تشکر از زحمات شما ، مرسی، لطفاً کیفیت صدا را بررسی کنید ، خیلی بد بود کیفیت صدا ، حیف با این همه زحمت که می کشید کیفیت صدا ، اولش خوب بود ولی با شروع داستان خراب شد
ممنون از زحماتتون اقای بندری و گروهتون…خیلی خوب بود….فقط اون قسمت مثله کردن اجساد واقعا بد بود کاش با جزییات گفته نمیشو.کنجکاو شدم فیلمش رو هم ببینم.
سلام و ممنونم بابت پادکست های جالب و شنیدنی همینطور پرانرژی ادامه بدید
یه سوال هم داشتم و اینکه لینک هایی کهدر بعضی قسمتهای پادکست اعلام میکنید کجای سایت میتونم پیدا کنم مثل این قسمت که از جادی گفته بودید
سپاس
دوست عزیز پادکست هارو از سایت گوش ندید از کست باکس یا پاد بین که عالی هستن گوش کنید که هم میشه کامنت گذاشت هم آمار دقیق به صاحب اثر داد یا جاهایی که خودتون علاقه دارید. چون هم راحت تره و هم کمک به پادکستر و گرفتن اسپانسر برای آمار دقیق میشه و هم معرفی بیشتر. البته امیدوارم که همینطور باشه موفق باشید.
قبل از اینکه بخوام از میانه ی این قسمت برم و دوباره از اول گوش کنم تا مزه ی این قسمت رو دو بار چشیده باشم قبل از اینکه از پایان با خبر شده باشم, خواستم یه تشکر ویژه بکنم از شما بزرگوار که اینقدر خوب و با انرژی تعریف می کنید طوری که آدم کیف می کنه!
واقعاً باریکلا! آفرین!
به جای آقای بندری عزیز و در پاسخ منتقدان به بخش های خشونت آمیز و خنده ی حضار، عرض می کنم:
دوستان در نظر داشته باشن که در وحله ی اول این داستان ها مربوط به سالیان بسیار دور و دراز می شن! و بیشتر از اونکه یه واقعه ی تلخ جدید باشن جزو تاریخ محسوب می شن!
درست مثل وقتی که از قضیه ی کشتار در زمان لشکرکشی های عرب به ایران و چشمهایی که در کرمان درآوردن همزاد پنداری نمی کنیم برای یه داستان واقعی مربوط به خداد سال پیش هم دیگه بحث همدردی و همزاد پنداری کم رنگ و اما درس گرفتن و عبرت آموزی پررنگ تره!
و باز هم عزیزان در نظر داشته باشن که هیچکس برای مراسم سینه زنی یا عزاداری آدمای این قصه تو این مراسم یا مراسم های دیگه شرکت نکرده! بلکه هدف یه دورهمی و گذروندن لحظاتی شاد و غمگین با خاطراتی خوب و پند آموز هست!
و در پایان برای اون دسته از دوستانی که بدیهیات رو شاید به خوبی دیگران درک نمیکنن عرض می کنم!
حتی چارلی چاپلین هم در تمام فیلمهاش دردهای بسیار زیادی رو برای خندوندن و عبرت آموزی شماها تحمل کرد! به جای ایراد گرفتن و نکته سنجی یکم دل به کار بدید! 🙂
ضمن اینکه اون دوستی که میگن از این ماجرا فیلم ساخته شده کاملا در اشتباه هستن و اون فیلم اقتباسی از این داستان و با شاید یک دهم این جزییات و کاملا نابود و داغون ساخته شده! اسمش رو هم که دوستان بالاتر گفتن
و البته گرچه دانشمندانی هستن که الان به همین متن بنده هم ایراد خواهند گرفت و قطعا خود آقای بندری راضی نبوده که من به جای ایشون توضیح واضحات بدم اما چه کنم که این اشتباهی هست که باید انجام بدم! 🙂
با عرض ارادت به ساحت با محبت جناب بندری عزیز و بزرگوار که حتی با قصه های تلخ و غمگین هم معجزه ی خنده رو به لب ها و دلهای پر قصه ی ما ایرانیها میارن, مخصوصاً در این روزهای سرد و وحشتناک و بحرانی کشورمون
الهی که همیشه شاد و سرزنده باشین
شما یه ایراد منتالی احتمالا از نوع سادیستی اش داری که با همچین موضوعاتی می تونی بخندی ??
شما احتمالاً ۵ دقیقه بیشتر اگر تو خانواده برای تربیتت وقت گذاشته بودن این ادبیاتت نبود وگرنه هرکسی نمی تونه اینطوری صحبت کنه مریم جان 🙂
شما چی که از راه دور رو افراد انگ میزنی به راحتی؟ مشکل شما چیه دکتر؟ شنا برو سینه بزن مو بکن مشکل منتالیتی افراد رو به خودشون واگذار کن اما حتما بیماری و عیب خودتون هم بگید چون من تخصص شمارو ندارم و چون شما متخصصی دوست دارم بدونم. ارادت دکی جان.????????
ما هم اصلا نفهمیدیم که مریم همون Mehregan. والا یکم ادب و شعور به خرج بدین.
قبل از هر صحبتی عرض کنم با چنلB از طریق همین اپیزود اشنا شدم وبی نهایت سپاس.
شیوه بیان عالی دست مریزاد
برخلاف نظر بعضی از دوستان اجرای زنده نه تنها اذیتی نداشت، بلکه به برای بنده به شخصه واکنش عزیزان در صحنه های مختلف جالب ، البته گاهی کمی عجیب و ولی در حدود انتظار بود.
اینکه این داستان هولناک چه در فیلم اقتباسی و چه در این پادکست با طنز بیان شده مسئله اصلی نیست.این هم نوعی روایتی است که میتونه جالب باشه در واقع این نگاه به قولی در زنده کردن فضا و گرفتن نگاه عبوس از مخاطب بسیار موثر هست. ما در ایران ادبیات غمگینی داریم و این کار ، کار ارزشمندی است و جای تشکر فراوان داره.
اما با هر نگاه اخلاقی و هر فلسفه ای نیک بنگریم (به دور از تعصبات حمایتی ) تشریح طنز گونه سلاخی (به خصوص بخش امحا دندان …) و واکنش شاد حضار اندازه اصل ماجرا دردناک و بهت اور بود و هست.
اقای افراسیابی عزیز درد با تاریخ نزدیک و دور تعریف نمیشه. شما رو نمیدونم اما من هرگز به حادثه کشتار مردم کرمان که به قول شما واقعه‌ی تاریخی دور هست نمیتونم بخندم .در اوردن چشمان فرزند هفت ساله لطفعلی خان به دست آغا محمد خان، تجاوز به زنان و دختران ، کور کردن تمامی مردان شهر و… به دست هیچ روایت طنزی ،طنز نخواهد شد.
اقای افراسیابی عزیز جنگ سپاه ایران با سپاه خالد و جمله ی معروف خالد : «روزه خود را نگشاید مگر اینکه از ایرانیان جوی خون جاری کند..»سوزندان کتابها ،اسارت و تجاوز به زنان و مردان برای شما بزرگوار چون تاریخی دور هست دیگر دردناک نیست؟
جدا نمیدونم چطور این مثال ها به ذهنتون رسید
بله شما درست می فرمایید بین هجو و طنز تفاوت هست. طنز میتونه در عمق خودش نگاهی تلخ داشته باشه و گاها برای ما مخصوصا در طنزهای تلخ اجتماعی که به قول شما نزدیک هست و ما در بطن ماجرا … بیشتر زهر خند به همراه خود بیاره و مسلما ارزش کار رو صدچندان بالا ببره. بله در این اثار هدف در پس خنده آگاه کردن انسان به عمق واقعه های تلخ و دهشتناک است، شکی نیست.
به قولی «طنز یعنی گریه کردن قاه قاه، طنز یعنی خنده کردن آه آه.»
اما با قبول فرمایش شما در مورد طنز تلخ و اذعان به کار ارزشمند چنل، اما شوخی با سلاخی و شرحه کردن و پس از اون خنده حضار مار رو از طنز به تلخی واقعی جامعه و درد اجتماعی فراتری از داستان پرت میکنه. با توجه به اجرای زنده از قسمت سلاخی به بعد دیگر راوی علی اقا و دیگر داستان ، داستان نخبگان عضلانی نبود. همه ی اون ادم ها ما بودیم.
من فکر کنم حضار یه مشت روانی بودن که از شنیدن جزییات سوزاندن و قطعه کردن افراد لذت میبردن و میخندیدن بنظرم اومد که اون حضاری که می خندیدن اگر موقعیت اینچنینی براشون پیش بیاد از اونا بدترن و بااین اجرای اقای بندری نظرم تا حد زیادی برگشت خیلی با لذت تواین پادکست جزییات را سعی میکرد کش بده و خنده دار کنه نیازی نبود طنز خوبه ولی نه هرجایی خیلی از اقای بندری و حضار ناراحت شدم
merci
در متن قبل تصحیح می شود : “پر قصه ” به ” پر غصه”
خیلی عالی و خیلی هم ممنون
خنده تلخ تو از گریه غم انگیز تر است..
چندش آور بود اون خنده های بلند حضار و پایین آوردن سطح این جنایت هولناک به بلاهت قاتلان!
متأسفم.. همین.
عادی سازی خشونت و اینکه اگه صحنه مشابهی دیدین به جزئیات لطیف ش نگاه کنید نه جاهای خشونت آمیزش!
واقعا تلخ بود. ناامید شدم ازتون آقای بندری.
شما ساقی تون رو اگه به بنده معرفی کنید ممنون می شم 🙂
شما واقعا پرتی از قضیه یا اینجوری وانمود می کنید دوست عزیز؟؟؟ بعد از ثبت دیدگاهم دیدم خیلیا اذیت شدن از این نحوه ی بیان و خنده های بی دلیل. والله اون چیزی که طبیعی نیست گفتار شماست. به خودت رجوع کن دوست عزیز.
نمیدونم کجا دنیا میتونن افراد یک داستان پر از سلاخی ، وحشت ، خیانت، تلاش جهت زنده ماندن والتماس بشنون و بعدش شروع کنند به خندیدن
کجای این خنده داره.
باید گریست به حال این حجم بی اخلاقی و بی تفاوتی که در ما داره رشد میکنه
فقط کافی یک لحظه خودتون جای فرانک گریگا ، کریستینا، مارک شیلر بزارید و ببینید چقدر درد کشیدن والتماس برای زنده موندن کردن ..خودتون جای اونها بزارید و ببینید دوست دارید به داستان شما و یا عزیزانی که از دست دادید بخندن
در ضمن آقای افراسیابی عزیز تفاوتی نمیکنه چند هزارسال گذشته باشه ، بی اخلاقی و خشونت در همه دوران ها باطل و شامل زمان نمیشه و نباید ابزاری باشه جهت دورهمی و داشتن لحظات شاد و غمگین حالا صرف نظر از اینکه راوی اون اعضای داعش باشن یا آقای بندری عزیز
شروین جان چرا فرقی نمی کنه؟!
شما تا حالا دیدی کسی خدایی نکرده عزیزش یا از نزدیکانش حتی فوت بکنه بعد هر روز براش مثل روزی باشه که اون شخص از دست رفته؟!
برادر من چه فرمایشاتی می کنی شما؟!!!
بله قطعاً و واضحاً خشونت و قتل و … چیز هولناکی هست! گفتن نداره ، ولی شما زیادی قضیه رو داری جدی می کنی!
پس این فیلم های طنزی که شما تو عمر مبارکتون دیدید، هیچکدوم موضوع اجتماعی و دردناک نداشته؟!
همه راجع به شوخی های یخ و بی مزه بوده! ?
با دیدگاه شما، خیلی از طنز ها از موضوعات اجتماعی و یا وقایع دردناک ساخته شدن پس نباید خندید!
مثلاً سریال پایتخت یا امثالهم رو از روی خوشبختی مردم طنز درست کردن؟!
واقعاً برام دردناکه توضیح واضحات، خدا به آقای بندری صبر بده! 🙂
دوست عزیز مقایسه فیلم طنز با اتفاقی واقعی قیاس مع الفارقه.
وای انقدر کیفیت بده نمی تونم تمرکز کنم چی دارید میگید،چقدر حیف.
انگار دارم رائفی پور گوش میدم ???یکم داد داد کم داره فقط تا به اون سطح برسه
علی بندری جان عجب حرکتی زدی خداییش!!!
فوق العاده بود، فوق العاده… واقعا جراتی که به خرج دادی قابل ستایش هست. هنر شما در به تصویر کشیدن یک جنایت هولناک در قاب طنز عالی بود.
من فقط یک انتقاد دارم: ظرفیت سنجی مخاطب را درست برآورد نکردی. با روایت این داستان به شیوه طنز، شخصیتی که از خودت ساخته بودی را تغییر دادی. علی بندری عزیز، غریزه انسان تمایل دارد تا فرد دیگری را که به هر نحوی در ارتباط است شناسایی کند و از آن یک پرونده در ذهن خود ثبت کند، حال اگر رفتار جدیدی با آنچه که در گذشته دیده است تناقض یا ناهماهنگی داشته باشد، آن شخص گیج میشود و رو به پرخاش میاورد. نکته جالب اینجاست که اگر من یک انسانی را که در گذشته عموما به بدی میشناختم و بعد از مدتی رفتار خوبی از او ببینم باز هم یک مقاوت، یک لفظ تهاجمی یا نوعی اعتراض و پرخاش انجام خواهم داد ( مثلا: این که ادم بدی بود، پس حتما یک کلکی میخاد بزنه که رفتار خوب از خودش نشون میده). یعنی اصلا مهم نیست قبلا خوب بودی یا بد، اینکه تغییری در پرونده ذهنی افراد ایجاد کنی باعث گیج شدن آدمها میشی.
علی بندری عزیز شما در طول فعالیت خود موفق نشده اید تصویر واضح و توضیح کافی از شخصیت خود در خلال اپیزودها ارائه کنید، برای همین مخاطب شما گیج شده است. نمیتواند شما را درک کند. شاید شما بگویی که من فقط راوی هستم و نیازی نیست راوی را بشناسی یا درک کنی، اما واقعیت این هست که صدا شما و شخصیت شما با داستان و روایت گره خورده است. اگر همین اپیزودها را عینا ( با همین امکانات و تجهیزات) من روایت کنم احتمالا یک/صدم مخاطب شما را هم نداشته باشم.
خلاصه و ختم کلام: اگر تعداد مخاطب برای شما مهم است، نیاز هست که عرف های کلی جامعه، بایدها و نبایدها را بیشتر رعایت کنید که در این صورت پادکست یک کم حوصله سر بر میشود ولی مخاطب بیشتری پیدا میکنید. حالت دوم اینکه شما بخواهید تخصصی تر و برای گروه های خاصی پادکست بسازی که در این صورت بخش هایی از جامعه را عملا حذف کرده ای.
دم شما گرم. کارهای شما عالیههه
نظر شما بهترین متنی بود که از بین این همه (اسم بعضی از نظرات رو نمی دونم چی بزارم) نظر خوندم! من که واقعاً لذت بردم
سلام
با احترام به نظر همه دوستان، ولی به نظر من جنس صدا حال و هوای حضور در سالن اجرا رو به من میداد و اتفاقا خیلی هم خوشم اومد.
اما در مورد محتوای داستان، با اینکه خیلی داستان بکری نبود ولی فکر میکنم مناسب ترین داستان برای اجرای زنده بود. چراکه طنز بودن ماجرا در بعضی مواقع باعث سرحال شدن حاضرین میشه.
من از اولین اپیزود مشتری چنل بی هستم و قسمت به قسمت رشد و بلوغ چنل بی برام ملموسه.
برای همه بروبچه های چنل بی آرزوی موفقیت میکنم.
اول با خوندن نظرات دوستان داشتم از گوش کردن منصرف میشدم، ولی نتونستم گوش نکنم، و خوشحالم که اینکارو کردم. خوب بود مثل همیشه. کیفیت صدا به نظر من خوب بود و صدای مخاطبین و محیط نه تنها اذیت کننده نبود، باعث شد حس کنم دارم به اجرای زنده گوش میدم. در مورد خشونت داستان و طرز بیان خنده دار و خنده ی مخاطبین به جزییات زننده، من ایرادی نمیبینم چون به نظرم کمدی سیاه یه سبکه. همونطور که در ژانرهای سینمایی ازش بهره میبرن میشه در پادکست هم بهره برد. پایدار باشید.
سلام
من جزو شنوندگان همیشگی پادکست تون هستم و از بیشتر کارهاتون لذت بردم
ولی این کار خیلی من رو اذیت کرد
خصوصا قسمت دوم که لحن طنز همراه شده بود برای قتل و کشتن و تکه تکه کردن بدن قربانیها
اینها جنایت و سبعیت هست که لحن ظنز و خنده باهاش خیلی ازاردهنده است
احساساتم خیلی ازرده شد
به نظرم بلاهت این ادمها در برابر توحشی که داشتن بیشتر پر رنگ شد
صدای خنده از بابت کباب شدن باقی مانده اجساد قربانی ها, نحوه کندن دندان ها و سرانگشتها…. خیلی خیلی تاسف بار بود
لطفا درباره دنیس رادر (Dennis Rader) هم یه اپیزود درست کنید.
سلام
همیشه برام سوال بود که داعشی ها چطور آدمایی هستند و چطور خودشون را توجیه میکنن،ولی با بخش این اپیزود و قهقه های حضار و کامنت های عزیزان که بعضی بقیه رو حتی به نفهمی متهم کرده بودند،فهمیدم داعش وامثالهم از آنچه فکرمیکنیم بما نزدیکتر است.
حیف نیست این همه انرژی و استعداد رو صرف تعریف جنایت می کنید ؟؟
از شکوه و جلال و دستاورد های انقلاب افراد دیگه ای دارن می گن، این یه آقای بندری رو برای ماها بذارید انصافاً 🙂
ببخشید این پاسخ رو برای شما ننوشتم. برای اون کسی نوشتم که گفته بود داعشی ها به ما نزدیکن. اشتباهی اینجا ثبت شد. شما به رسالت حمایت از خنده ها ادامه بده
دقیقا با شما موافقم. یکی نوشته انقدر خندیدم که توی مترو همه نگاهم می کردن اون یکی نوشته بینهایت لذت بردم. یه نفرم یه تنه داره همه رو که حالشون بد شده از خنده ها متهم می کنه. و من همچنان دارم تعجب می کنم از این همه تفاوت
بعضی ها دوست دارن همه عالم و آدم مثل اونها فکر کنن و کاری که اونها دوست دارن انجام بدن.
هزاران تا پادکست داریم برای هر سلیقه ای. به قول معروف به تعداد آدمها راه هست برای رسیدن به خدا نمیدونم چرا اصرار دارن همه از راه اونا به خدا برسن.
یه بنده خدایی بدون یک ریال توقع داره یه کاری میکنه دوست ندارین این قسمت رو گوش ندین برین قسمت بعدی. از لحن و صدا و کیفیت و چزای دیگه خوشتون نمیاد برین سراغ یه پادکست دیگه.
برای من و خیلی های دیگه که مثل من فیلمشو ندیده بودن این داستان تازه بود. برای من و خیلی ها شاید جذابیت اجرای زنده شنیدن صدای خنده ی آدمها الویت بیشتری از کیفیت صدا داشت.
اپیزودهای اجرای زنده دیگه ای هم بود که برای من جالب نبود یه کیفیت بدش برام آزار دهنده بود خیلی راحت زدم اپیزود بعدی بدون اینکه بیام اینجا شکایت کنم.
یه کم برای سلیقه های مختلف و برای زحمت بی مزد و منتی که این تیم میکشن احترام قائل بشیم جای دوری نمیره.
با نهایت احترامی که برای سایتتون و شخصیتتون قائلم
به نظرم این قسمت
یکی از بدترین قسمت های چنل بی بود. چطور میشه با شنیدن این حجم از خشونت و قساوت، اینطور قهقهه زد!!!!!!
کاش هیچوقت زنده اجرا نکنین.
خیلی خوب بود :)) و همین طور که یکی از کامنت ها گفته بودند. برای سوژه فیلمهای برادران کوئن عالیه :). این برادران هم جنایت را خیلی تلخ نشان نمیدهند. و کسی به ایشان نمی گوید بی احساس و تقلیل دهنده جنایت.
سلام.
من حقوق خوندم، توی دانشگاه عاشق جرم شناسی بودم و هستم.
پادکست شما رو دوست داشتم و دارم.
باید قبول کنید که روش کمدی شما در بیان و تشریح جنایت اول(شیلر) و جنایت دوم(فرانک) افتضاح بود و نحوه ی تعریف شما از یک جنایت به این حد خشونت امیز که منجر به خنده ی شنونده و بدتر از اون حضار در اجرای زنده بشه بدترین اتفاقیست که ممکنه بیوفته و به نظرم می رسه ممکن ادامه فعالیت شما رو تحت الشعاع قرار بده چون معتقدم هر کلمه ای تاثیر خودش رو داره چه در یک نفر چه در یک جامعه و گسترش پادکست شما میتونه منجر به بی حسی جامعه نسبت به فجایع جنایی بشه یا به عبارت بهتر بگم یک اصلی وجود داره که میگه هروقت میخوای قبح چیزی بریزه تبدیلش کن به طنز و به سخره بگیرش و این به سخره گرفتن قتل های با خشونت بالا و جنایات جانی هایی است که خشونت براشون تفریحه، مضاف بر اون خدا رحم کنه که یکی از این جانی ها شنونده شما نباشه….
موفق باشید.
جناب هادی پور شما در خصوص طنز هم چیزی خوندید یا فقط حقوق خوندید جسارتاً؟! 🙂
از نظر شما سریال های طنزی که درخصوص چندتا خانواده ی فقیر اما شاد هم ساخته و تو رسانه ملی دارن پخش می شن هم پروژه ی عادی سازی فقر تو جامعه محسوب می شه یا فقط اینجا اینطوریه؟!
کم قار‌قار کن پسر جون.
نگاه طنز علی بندری به ماجرا مخصوصاً جاهای تلخش .مثل نگاه مجله فرانسوی به پیامبر مسلمانان ,که با عکس‌العمل همراه شده بود.شباهت زیادی داره .فکر کنم علی بندری دچار آزادی بیان زیادی شده.میشد قسمت های ناراحت کننده اون واقعه رو با لحن جدی توأم با تأثر روایت کرد .اما امان از آزادی بیان.
واقعا متوجه نمیشم چرا سعی میکنی کامنتی بی ارزشتو توی این محیط روشن فکری تحمیل کنی
نه خودتو اذیت کن نه مارو دچار حالت تهوع:/
با شما هستم حسن
عجیبه تو کشور پر از خشونت شما همچین حرفی بزنید منی که اعدام در ملا عام رو از ۴ سالگی دیدم چه تاثیری روم گذاشته؟ یا آیا قبح اعدام دیدن برام ریخته؟ یا جانی از بین رفته و اعدامی وجود نداره بگیرید برید تا بقیه چیزهارو که بهمون نشون دادن مثال بزنم؟ اسید پاشی. باز بزنم؟ این ها جلوی چشم ما و در تلویزیون ملی ما نشون داده شده ظرفیت آدم ها به خودشون و تربیتشون ربط داره .نه با این داستان ها کسی قاتل میشه نه جلوی قتلی گرفته میشه تاثیر اصلیش روی افرادی قراره باشه که بخوان محطاطتر زندگی کنن کسانی که با سریال پیکی بلایندرز سیگاری میشن رو چه با قصه چه بی قصه نمیشه تغییرشون داد.
منم انتقاد دارم..خوشم نیومد از خنده ها
ولی چه خوبه این تجربه..یه دریچه پیدا شد برا بررسی کردن رفتار خودمون
من و خیلی دیگه از منتقدین هم اگه اونجا بودیم میخندیدیم..آقای بندری بلده بامزه بودن و..اونجا که میگه من چند روز پیش دندون پزشکی بودم خیلی لطیف و تمیزه..یا خیلی جاهای دیگه
.
.
-ولی این خیلی باحاله که آدما وقتی یه نفرو تایید میکنن چقدر سخت میشه کار اون ادم..ممکن توی دام خنده ادما بیافته مثلا یا هزارتا چیز دیگه که من بی خبرم ازشون
-یا از اون طرف، وقتی ما یه نفر و تایید میکنیم حالا اون ادم اگر اشتباه هم بکنه ممکنه به چشم ما نیاد
-یا اصلا جدای از اینا جمع عجب چیزه عجیبه..اپیدمی و اینا
-یا ما که اونجا نبودیم و دیگرانی که اونجا بودن و نقد میکنیم بدون اینکه بدونیم جای هر کدوم از اونا بودن چه شکلیه
خیلی باحاله اینا واقعا بررسی کردنش
.
خداروشکر که این تجربه پیش اومد به نظرم
سلام
این گزارش از New Yorker رو به شدت توصیه می کنم. به نظرم هم در این دنیایی که زندگی میکنیم حکایت جوانی که جذب گروه های برتری سفیدها شده جالبه و شنیدنی و هم اینکه بسیار داستان پر و پیمونیه که مواد خام خوبی برای تولید پادکست به دست میده:
https://www.newyorker.com/magazine/2019/05/27/the-undercover-fascist
شخصیت های داستان هم داستان های مجزایی دارند که میشه مانور داد روی هر کدام.
ممنونم، صداتون عالیه، گرم و دلنشینه، اجرای لایو رو خیلی دوست داشتم اولش یه کم برام عجیب بود ولی بعد خیلی خوشم اومد اتفاقا، عکس العمل حضار به گفته های شما جالب بود برام. داستان هم جالب و هیجانی بود. ممنونم
بعد از شنیدن این اپیزود، فیلمو دیدم و واقعا تفاوتو احساااااس کردم. پادکست خیلی خیلی خیلی بهتر از فیلمش بود.
با صدای خنده های مردمی ک اونجا بودن خیلی حال کردم. کاش زود زود شیراز ببینیمتون???
این اپیزود واقعااااا عااااالی بود. بعد از سیلک رود این اپیزود شده اپیزود محبوبم????
خنده شنوندگان در میان بحث جنایت و تکه‌تکه کردن آدمها واقعن جالب بود. چطور میشه به سفاهت و سفاکی دیگری خندید در حالی که این خنده داره آدم را سفیه و سفاک میکنه؟ درسته قاتل‌ها آدمهای ابلهی بودند اما خندیدن به کثافت‌کاری آنها خیلی کار احمقانه‌ای است. مطمئنم که آدمهای احمق داستان هم مثل بسیاری به مشابه این داستان خندیدند.
وای پسر شما عالی هستید ،بینظیر ….با اینکه فیلم رو دیده بودم و اولش علاقه ای به گوش دادن نداشتم ولی وقتی گوش کردم حسابی کیف کردم واقعا صد برابر فیلم جذاب تر بود ….
من برای شما و کارهاتون واقعا ارزش قائلم
اما پس از خندیدن حضار به وضعیت آقای شیلر و تشبیه شما که قربانی رو مثل سوسکی دانستید که تقلا میکنه بسیار متاثر شدم.
درد و رنج یک انسان هرچقدر هم که کهنه و قدیمی شده باشه بازهم نباید برای ما خنده آورد باشه.
شاید شما ناخودآگاه و به دلیل همراهی با حضار خندیدید ولی بسیار زیبا تر و اخلاق مدارانه تر بود اگر به حضار تذکر می دادید که بی عرضگی نخبگان عضلانی هرقدر هم مضحک باشه نباید دلیل خندیدن شما به وضعیت آقای شیلر باشه.
و دیگر اینکه به دلیل اذیت شدنم و خوندن کامنت ها که حاکی از ادامه یافتن این خنده و جنایت داره نتونستم این پادکست رو تموم کنم…
با سلام
موضوع خیلی جالب بود و کمیک
اما کاش میگفتید که تا چه حدی به تصویر کشیدن صحنه های دردناک و تهوع آور در این پادکست هست شاید یا گوش نمیکردم یا در شرایط مناسب تری گوش میدادم
در حال آشپزی داشتم گوش میدادم و حالا حس میکنم دیگه نتونم غذا بخورم
سر درد و حالت تهوع گرفتم موقع توضیح دادن تکه تکه کردن اجساد و کشیدن دندونا و زدن ابتدای انگشت ها…
بازهم ممنون
من این قسمتو دیگه واقعا نمیدونم دیگه چند بار گوش کردم . الان هم ۲ ساعت زود اومدم سره کار و تنهامو دارم صدای آرام بخش و این داستان جالب رو باز هم گوش میکنم.
اولین اپیسود رو به طور تصادفی تو خب شنیدم . داشتم موقع خواب رو SoundCloud موسیقی گوش میدادم و صبح که بیدار شدم صداتو شنیدم که داستان پرومته آ رو تعریف میکردی و از اون روز یک سال میگذاره راحت و من تقریبا هر روز صداتو از اون روز شنیدم . بیشتره قسمتهاروراحت بیش از ۱۰ بار گوش دادم . مرسی واقعا. امیدوارم ادامه دار باشه
ببخشید من متوجه نشدم تشریح صحنه مثله کردن کجاش خنده دار بود که هم اقای بندری می خندیدن هم ملت. البته تکلیف ملت که معلومه. اونا یه بنده خدایی می خواست سخنرانی کنه می گفت بسم الله ملت بای دیفالت گریه می کردن ولی از اقای بندری تعجب کردم. شایدم نباید تعجب می کردم.
همه قسمتها رو شنیدم و پیگیری میکنم. دیگه وقتشه کم کم خود آقای بندری دست به کار بشه،به جای خوندن داستانهای دیگران خلق اتفاق کنند. ??
چقدر بی معنی ک شنونده ها و خود آقای بندری تو یه سری بخشای غیرانسانی میخندیدن، عمیقا حال ب هم زن بود شیوه ای ک ب این داستان پرداختن
اول اینکه تشکر می کنم بابت پادکستهای خوبتون ، من اونارو تو ماشین موقع رفت و برگشت به محل کارم گوش می کنم و حس خوبی بهم میده وقتی میبینم این تایم حدود ۱ ساعته ی ترافیک تهران به بطالت نمی گذره 🙂
دوم اینکه متاسفانه صدا زیاد کیفیت لازم رو نداشت
عالی بود مثلهنه کارهای چنل بی
و مثل همیشه تیم سه نفرتون کولاک کرد
زیادی و بی خودی خیلی کشش دادید
روایتگریتون عالی بود. ولی یه لحظه از خودم که داشتم به صحنه های خشن مثل تیکه تیکه شدن آدمها و کشتن آدمها میخندیدم بدم اومد????
عالی بود ، با اینکه فیلم رو هم دیده بودم چیزی از جذابیت داستان کم نکرد. از روایت طنز گونه بسیار لذت بردم.
داستان قوی بیان عالی و گرم
عالی بود
وای سرکار انقدر خندیدم که توبیخ شدمممممممممممم عالی بود
با سلام و خسته نباشید
واقعا از محتوای کارهاتون راضی هستم
ولی صدای خنده ی حضار از چندش آور ترین چیزهایی بود که در کل عمرم شنیدم
بنظرم بعد از این هیچ وقت اجرای زنده نذارید!
یا حداقل برای پادکست ها ضبطش نکنید
داستان به این هولناکی و خنده!!!!!!!!!!!!!!!
اینقدر خوب بود که واسه دومین بار نشستم گوش دادم این پادکستو!واقعا از فیلمشم خیلی بهتر بود.اگه این حجم از بیرحمی رو بدون اون لحن طنز میگفتین قابل تحمل نبود و مخالفم با اونایی که میگن نتونستیم این لحنو تحمل کنیم و… کیفیت صدا هم خب قطعا به اندازه داخل استودیو خوب نبود ولی به نظرم اینکه واکنش بقیه رو میشنوی خیلی جالبه و ارزششو داره،دمتون‌گرم
من همیشه پادکست شما رو گوش میدادم و دوست داشتم، اما سر این اپیزود واقعا وحشت کردم چطور آدم های بیماری هستین که علی بندری داره با صحنه ی دلخراش سلاخی دوتا انسان مزاح میکنه و حضار به ظاهر روشن فکر مثلا دانای کتابخون فرهنگی و هزار ادعای دیگه و چه و چه نشستن دارن مثل جماعت سادیسمیک تو دیوانه خانه ها میخندن! واقعا نفرت انگیز بود! شما آقای بندری اصلا اجرای زنده نگذار! اون از دفعه ی قبل که تو اجرای پادکست زنده مردم بچه آوردن و اصلا محتوای پادکست رو درک ندارن چقدر حساسه و شنیدنش اشتباهه برای بچه ها، اینم از اینبار که دیگه واقعا فاجعه بود، باورم نمیشه افرادی داشتن از ته دل میخندیدن و این رو با اون ادعای اثر فرهنگی کنار هم میگذاری اصلا یه چیز بیمار بدی درمیاد! اپیزود انقدر آزاردهنده از اون بدتر شنونده اونقدر بیمار و راوی اونقدر سر کیف که داره با انگشت تکه تکه شده و جسد یک انسان شوخی میکنه و میخنده….
افتضاح، وحشتناک، دردناک، تهوع آور اینها صفاتی هستن که در وصف این اپیزود، و رفتار شما و حضار توی سالن میشه گفت.
افتضاحححححححححح????????????????????????????????????????????????????????
خیلی سرگرم کننده و جالب بود. لذت بردم. در ضمن گوش کردن به اجرای زنده و عکس العمل مردم برام خوشایند بود
موافقم واقعا شوکه کننده بود مجموع رفتارهای مردم و شیوه روایت داستان
سلام خسته نباشید من تقریبا یک عضو جدید هستم! سربازم و وقت برای گوش دادن زیاد دارم! یه شب که خیلی کسل بودم و این اپیزود رو پلی کردم سر پست نگهبانی! انقدر خندیدم و لذت بردم که متوجه گذر زمان نشدم و خیلی دمتون گرم
خیلی سرگرم کننده و جالب بود. لذت بردم
عالی بود. داستانی که میتونست به شدت حالت رو بگیره و لحظات عذاب آوری داشته باشه ، اینبار با طنز نقل شد. خیلی خوب بود
سلام و عرض ادب
خیلی فضای جالبی بود حقیقتا. مشتاق شدم اگر اجرایی اینچنین بازم داشتید بتونم حضور داشته باشم. بسیار لذت بردم با اینکه قسمت هایی از روایت خشن بود ولی جالب و حساب شده تعریف شد تا خشونتش حس نشه و اصل ماجرا دچار مشکل نشه.
اینکه واکنش های شنونده های اجرای زنده رو هم میشنیدیم خیلی کمک کرد به عمیقتر شدن حس و حال این داستان.
تبریک میگم بهتون و بازم ممنونم.
من هم همین حس رو داشتم☹
کمدی به معنی واقعی بود داستانشون . خیلی ممنون از آقای بندری. یه اشتباهی در عنوان اپیزود در صفحه اپیزودها و عنوان همین صفحه هست که “دار و “رو بدون فاصله نوشتید و خونده می شه “دارو” این رو لطفا ادیت کنید.
تو اون لحظه هایی که صحنه های ناراحت کننده تهوع آور ریز کردن جنازه های دو تا آدم رو توضیح میدادین ، صدای خنده حضار واقعا آزاردهنده بود ، واقعا کار خوبی نبود نه رفتار حضار نه شیوه طنز مطرح کردن این جنایت توسط شما
خب هرکسی سلیقه ای داره و البته ما هم خوشحال نبودیم که این جنایت کارها جان انسانها رو به راحتی گرفتند و شکنجه کردن ولی خب چکارش میشه کرد اعمالی که اینها انجام دادند خیلی شبیه پت و مت هست و آدم ناخود آگاه به خنده میوفته
سلام
من امسال شروع کردم به گوش کردن پادکست‌هاتون و بینهایت لذت میبرم طوری که من و از کتاب خوندن انداخته در هر صورت به خاطر زحماتتون سپاس گزارم.
اما چیزی که الان میخوام بگم تاثیر لحن متفاوت شما تو این اپیزود بود. دروغ گو هستم اگه بگم ازش لذت نبردم و نخندیدم ولی بعدش خیلی فکر کردم من با گوش دادن به اپیزود خانواده منندز و بلایی که بچه‌ها سر والدینشون اوردم تا چندین روز درگیر بودم، اینجا هم ما با یک جنایت طرف هستیم که واقعا وحشتناکه،اره برقی، قیر،آتش و… دوست داشتم صحنه‌های جنایت، جنایت باشه. البته که کلام شما به هر شکلی ادم و میخکوب میکنه. چیز دیگه‌ای هم که بهش فکر کردم این بود که ما آدمها حادثه رو بنا به روایت و لحن راوی به خاطر میسپریم دوستم وقتی گفت این اپیزود گوش بده کمدیه فکر نمیکردم صحنه‌ی تلخم داشته باشه ولی تغییر لحن گوینده رو نوع فکر شنونده اثر گذاشته و چه بسا همین موضوع جدا از پادکست باعث خیلی از مسائل تو زندگی برای ما میشه که ناخودآگاهمون خیلی توش درگیره و خودمون خیلی متوجه نیستیم. این قضیه برای من خیلی جالب و مهم بود.
در هر صورت مرسی ازتون❤
عالی بود آقای بندری اینو یکی بیاد فیلمشو بسازه می فروشه هاااا :)))))))))
فیلمش رو ساختند و توضیح دادن که داستان فیلم متاسفانه واقعی هست و منم دانلود کردم و امشب خواهم دید ۱۴۰۰/۰۷/۰۴
vay bad az atila v jonobgan behtarin epizod chanl b bod
واقعا واکنش ها و خنده های حاضرین در سالن در مورد جنایت و نحوه اجرا به شدت منزجر کننده و تهوع آور بود.
با اختلاف این بهترین قسمت پادکست بود. داستان پر از اتفاقات هیجان انگیز بود و ما کلی عشق کردیم. من الان سال ۲۰۲۱ دارم نظرم رو می نویسم و این قسمت مال دو سال پیشه و به نظرم پادکستتون ماندگار می مونه.
مرسی خیلی خوب بود
۱۴۰۰/۰۷/۰۴ امروز که این پادکست رو گوش دادم واقعا برام جالب بود و البته ناراحت شدم بابت جنایاتی که این دارو دسته انجام دادن و مردم و شکنجه دادن و ثروتشون و دزدیدن و آخر پادکست علی اسم فیلمی برد که داستان این فیلم و ساختن بنام گنج و رنج که دانلود کردم و امشب میبینمش
اول فیلم و که دیدم توضیح داد که متاسفانه فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده و یکی از بازیگراش هم راک هست.
داستان پرکشش
روایت جذاب
طنز
همه‌ی موارد فوق در خدمت …
ایراد بزرگ این پادکسترهای عزیز دقیقا همینه که از معنا تهی شدن.
این همه خشنونت نه ارزش خندیدن داشت و نه روایت. ولی مطمئنم جامعه ما داره به سمتی میره که از این خشونت ها لذت میبره یا بی تفاوت شده کلا.
امیدوارم بی پلاس دچار این عشق صرف به اجرا بدون توجه به محتوا نشه
دیروز این اپیزود رو گوش کردم ، مثل همه اپیزودهاتون این اپیزود هم جالب و هیجان انگیز بود، ولی نیمتونم خنده حضار رو درک کنم ، جالبه درست قسمتایی که از سلاخی اجساد سخن میگفتید صدای قهقهه میومد ، حتی فکر کنم خود آقای بندری هم تعجب کرده بودن ! درسته که کارهای چندتا دست و پا چلفتی میتونه خنده دار باشه ولی نه همچین قساوتی ! حقیقتا من وقتی گوش میدادم بعضی جاها استُپ میکردم تا کمی عصبانیتم کم بشه و بعد دوباره گوش میدادم، به قدری از این خشونت عریان ناراحت شدم که دستام میلرزید ! ولی بقیه میخندیدن ! فکر کنم خیلی ها یا نتونستن وضعیتو مجسم کنن یا نخواستن ! جنایت خنده دار نیست بیشتر آدمو عصبانی میکنه !
از شنیدن این قسمت خیلی کیف کردم .
اینکه یه داستان جنایی رو بشه با چاشنی طنز روایت کرد اصلا هم بد و ناپسند نیست .
مثل فیلم های تارانتینو .
اینجا در مقام وجدان بشری که وانستادیم تا قضاوت کنیم .
بسیار زیبا تعریف کردین خدا قوت
خنده نداشت …????????
اولش کیفیت صدا کمی اذیت کننده اس اما بعد آنچنان غرق داستان میشی که نمیفهمیم کی تموم شده….بابا دمتون گرم
عالی بود.
یک اجرای عالی، صدای مخملی قشنگ و فضاسازی بی نظیر.
ممنون
عالی مثل همیشه????????
سلام
من اولین باره که دارم اینجا کامنت میذارم.
هر چند که از اوایل شروع کارتون که هنوز ۱۰ تا اپیزود هم بیرون نیومده بود چنل بی رو میشناختم ولی از تابستون امسال (۱۴۰۲) شروع کردم به گوش دادن و از قسمت اول به ترتیب اومدم جلو و امروز این قسمت رو تموم کردم.
به نظرم جالب ترین و پرکشش ترین قسمت تا الان همین اپیزود بود. و دلیل کامنت گذاشتنم هم این بود که هم بیام ازتون تشکر کنم و هم بگم که دوستان در مورد شما کم لطفی کردن. به نظرم شاید چون مردم ایران بیشترشون افسردن و غم و گریه و اخم رو به خنده ترجیح میدن حجم این جور کامنتا زیاد بود. یه سری هم از سر روشن فکر باری و این که شما چقدر عقب مونده اید که به این خشونت خندیدین و من چقدر باکلاس و باسواد و روشن فکر و جلوافتادم که از این موضوع ناراحت شدم و حالم بد شد. دنیا پره از فیلم و سریال یا کتاب هایی با این موضوع که یه سریاشون از نظر هنری هم قابل احترام هستند. طرف اومده تو سالن پادکست مورد علاقشو گوش بده. چرا باید انقدر بیمار باشه که سر دلایل نامفهومی که شما بگین نخنده و لذت نبره و بشینه گریه کنه! البته که من نمیگم من حتما دارم درست میگم. بقیه نظرشون رو گفتن منم خواستم بگم.
من علاوه بر شنیدن اپیزودا به ترتیب میام کامنتا رو هم می خونم. این قسمت به همراه قشمت “اشو” بیشترین انتقاداتو در پی داشت و خواستم بگم که از نظر یه شنونده ی کمترینتون همه این جور فکر نمی کنند. خیلی هم عالی بود.