خطرناک‌ترین هواداران فوتبال جهان طرفدار چه تیم‌هایی هستند؟

فوتبال، رقابتی که ما را مدام برای چیزهایی خوب مسحور می‌کند، میزان قابل توجهی دردسر و مشکلات نیز داشته است. ورزشی که زمانی در انگلستان به علت خشونت بیش از حد ممنوع شده بود، حالا نه‌تنها برای جامعه الگو تولید می‌کند، بلکه درس‌هایی از زندگی شگفت‌انگیز بازیکنانی را به ما می‌آموزد که با تکیه بر توانایی فردی خود را بالا کشیدند و با همان سرعت هم به علت مشکلات خارج از میدان فوتبال، محو شدند.

هیچ باشگاه فوتبالی بدون تیم، کامل نمی‌شود.

هیچ سرگرمی‌ایی در ورزش بدون تماشاگر وجود ندارد و این تماشاگران و حامیان هستند که در جای‌جای جهان نقشی بزرگ در موفقیت باشگاه، چه در داخل زمین و چه در بیرون آن، بازی می‌کنند.

اما وقتی که ورزش و رقابتی به عنوان دین در نظر گرفته می‌شود، دیگر عجیب نیست که ببینیم جناح‌ها و دسته‌های مختلف هواداران، برای عشق‌شان به باشگاه و تحت عنوان اشتیاق زیاد، دست به هر کاری می‌زنند.

در اپیزود ۱۸ چنل‌بی در مورد “اولتراها؛ هواداران خطرناک تیم‌های ایتالیایی” شنیدید، در این بخش نگاهی به خطرناک‌ترین هواداران دنیا (اولتراها) می‌اندازیم:

 

۱- طرفداران گالاتاسرای (ultrAslan)

در حال حاضر متعصب‌ترین طرفداران فوتبال، هواداران تیم گالاتاسرای ترکیه‌اند. در سال ۲۰۰۱ گروه‌های کوچک هوادار تصمیم گرفتند که در حمایت از یکی از بهترین تیم‌های باشگاهی فوتبال ترکیه گرد هم بیایند و با نقش میانجی و کاتالیست به موفقیت تیم کمک کنند. التراصلان تاسیس شد و شهرت بدی برای خود رقم زد.

آن‌ها با رقصشان و استفاده از شعله آتش شهره‌اند و کار را برای دیگر هوادارانی که علاقمند به حضور در ورزشگاه هستند سخت کرده‌اند. تیم‌هایی که در مقابل گالاتاسرای بازی می‌کنند با جمله‌ی “به جهنم خوش آمدید” خوشامدگویی می‌شوند. اولتراصلان‌ها تضمین می‌کنند که نه تنها بازیکنان تیم رقیب در میدان٬ بلکه هوادارانشان نیز جهنم واقعی را تجربه کنند.

 

 

این هواداران به عنوان پرسروصداترین هواداران دنیا در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده‌اند (در سال ۲۰۱۱ و در جریان بازی گالاتاسرای سروصدای آن ها ۱۳۱ دسیبل ثبت شد). از آن جایی که در جریان بازی احساسات و شور زیادی در بین آنان حاکم است، اولتراصلان‌ها در طول این سال‌ها، با اوباش‌گری و لات‌بازی باعث تلفات بسیاری شده‌اند.

 

 

۲- لاتزیو (Irriducibles)

هواداران خطرناک لاتزیو  به عنوان رعب‌آورترین هواداران بین تیم‌های ایتالیایی معروف شده‌اند. جایی که با حضور “پائولو دی کانیو” مردی که شادی پس از گلش فاشیستی بود (دست راستش را بالا می آورد) و به سمت هواداران می ایستاد حال و هوای دیگری می گرفت. این باشگاه در سال ۱۹۰۰ تاسیس شده است . باور بر این است که ارتباطات نظامی‌ای بین دیکتاتور “بنیتو موسولینی” و باشگاه وجود داشته و او یکی از هواداران بدنام آن بوده است.

 

 

 

طرفداران متعصب لاتزیو که در تعداد بسیار زیادی نزاع فیزیکی با طرفداران تیم‌های مهمان دخیل بوده‌اند، ابایی از وابستگی تفکرات نئونازی خود ندارند. خصوصن زمانی‌که در جایگاه اصلی خود Curva Nord و پشت دروازه می‌نشینند.

دربی آنها با آس رم به علت خشونت زیاد بدنام است و اغلب توجه‌ها بیشتر به اتفاقات بیرون زمین جلب است تا درون آن.

طرفداران متعصب لاتزیو با فعالیت تروریستی علیه طرفداران ضد نازی نیز مرتبط بوده‌اند و در سال ۲۰۱۲ با درگیری با طرفداران تاتنهام در یک بار، حمام خون راه انداختند و تعدادی از طرفداران تاتنهام را روانه‌ی بیمارستان کردند.

 

 

در سال‌های اخیر نیز اولتراهای لاتزیو در توهین‌های نژادی به بازیکنان و طرفداران تیم مهمان نیز دخیل بوده‌اند. حتا بازیکنان تیم خود لاتزیو نیز از این دست توهین‌ها در امان نبوده‌اند و همین امر باشگاه لاتزیو را در زمره‌ی نفرت‌انگیزترین باشگاه‌ها نه تنها در ایتالیا که در جهان قرار داده‌است.

 

۳- رد استار بلگراد یا ستاره سرخ بلگراد (Delije)

با اینکه هواداران این تیم طرفدار همه‌ی تیم‌های ورزشیی هستند که در زیر نام باشگاه فعالیت می‌کنند اما شهرت بد خود را بابت طرفداری از تیم فوتبال‌شان کسب کرده‌اند.

این گروه اولترا در سال ۱۹۸۹ و از تجمیع گروه‌های مختلف کوچکتر جهت تشکیل یک پایگاه هواداری متحد بوجود آمدند.

 

 

ستارگان سرخ بلگراد در روز ۱۳ مه ۱۹۹۰ و در حین تماشای بازی تیمشان در مقابل “دینامو زاگرب” در یکی از بدترین شورش‌های تاریخ فوتبال نقش داشتند. در حالی‌که تنش‌های سیاسی در اوج خود بود و استقلال کرواسی در حال وقوع، طرفداران دو تیم در درگیری فیزیکی شدیدی پس از بازی، به جان هم افتادند.

حتی این روزها نیز داربی ستاره سرخ بلگراد و پارتیزان بلگراد به تقابلی سخت (خونین) تبدیل شده و  خبرهایی از درگیری‌ها بین طرفداران گزارش می‌شود.

 

 

۴- میل وال

طرفداران میل‌وال در دنیا به اوباش‌گری معروفند.

“میل‌وال بوش‌واکرز” که قبلن‌ها به عنوان ف.تروپ نامیده می‌شد در دهه ۱۹۷۰و ۱۹۸۰ به‌خاطر اوباش‌گری برجسته شد.

اولین مشکل و دردسر در جریان بازی با “برنتفورد” در نوامبر ۱۹۶۵ بوجود آمد. زمانی‌که یک نارنجک از طرف هواداران برنتفورد به داخل زمین پرتاب شد. نارنجک به خودی خود خطرناک نبود اما اتفاقاتی که به تبع آن رخ داد  منجر به شورش و طغیان بین هواداران دو تیم شد.

بدترین مورد اوباش‌گری باشگاه در سال ۱۹۸۵ و پس از باخت یک بر صفر مقابل “لوتون تاون” رخ داد. زمانی‌که اولتراهای باشگاه درگیر مجادله‌‌ای با طرفداران تیم‌های دیگری چون چلسی و وستهام شدند. این شورش و درگیری منجر به دستگیری دستکم ۳۱ نفر از هواداران به جرم خشونت شد.

با این‌حال این اتفاق آغازگر وقایع دیگری بود و ساختار فوتبال انگلیس را تکان داد. پس از آن سلسله‌ای از شورش‌ها ودرگیری‌های فیزیکی با هواداران تیم مقابل روی داد و محرومیت‌های فراوانی از سوی فدراسیون فوتبال برای باشگاه درنظر گرفته شد. باشگاه تا به امروز و هنوز به علت داشتن هواداران خشن معروف مانده است.

 

۵- ریورپلیت (Los Borrachos del Tablón)

طرفداران متعصب ریورپلیت برای حرکات عجیب و غریب بیرون زمین بازی بدنام و معروف هستند. اولتراهای این تیم در فعالیت‌های متعدد جنایی از جمله قتل دخیل بوده‌اند.

بدترین حرکات اولتراها در بازی با رقبایی مثل “بوکاجونیورز” و “نیویلز اولد بویز” رخ داد. در سال ۲۰۰۲ بازی ریورپلیت مقابل “بوکاجونیورز” پس از اینکه یکی از هواداران بوکاجونیورز هدف گلوله قرار گرفت به حالت تعلیق درآمد. در سال ۲۰۰۴ اولتراها به اتوبوس حامل هواداران “نیویلز اولد بویز” حمله کردند و در یک درگیری فیزیکی، دو تن از هواداران کشته و تعداد قابل توجهی زخمی شدند.

 

 

 

 

جهنم واقعی اما در سال ۲۰۱۱ اتفاق افتاد. زمانی‌که باشگاه بعد از درگیری هوادارانش با پلیس و زخمی شدن ۶۵ نفر پس از ۱۱۰ سال به دسته پایین‌تر سقوط کرد.

روحیه اوباشگری موجود در باشگاه در سال ۱۹۵۸ پس از کشته‌شدن یکی از هواداران عیان شد و به نظر می‌رسد که تا امروز اولتراها از کاهش قدرت و یا کاهش اخلال‌گری سر باز زده‌اند.

 

۶- یونیورسیتاریو لیما  (Trinchera Norte)

طرفداران متعصب تیم پرویی “یونیورسیتاریو” معروف به Trinchera Norte هستند و در زمره‌ی خشن‌ترین هواداران در میان هواداران آمریکای لاتین قرار دارند. آن‌ها از سه دهه پیش تاکنون در ایجاد دردسر و تنش زیاده از حد در طول بازی، نقش دارند و کار را برای هواداران رقیب و بازیکنانشان بسیار سخت می‌کنند.

با توجه به خشونت‌های متعدد اوایل دهه‌ی ۹۰ از سوی آنان، تعدادی از لیدرها و سرکردگان اولترا از سوی پلیس دستگیر شدند. با این حال این اولتراها به فعالیت خود ادامه داده و در لیست بدنام‌ترین هواداران، نه تنها در آمریکای لاتین بلکه در کل دنیا هستند.

اولتراهای ترینچرا نورته بین خودشان چند دسته‌اند و دچار دردسر داخلی نیز هستند. دو گروه کوچکتر لاتوربا و تروپ برای تقسیم قدرت با یکدیگر درگیرند و موجب درگیری و اختلال بسیاری در طی بازی‌ها شده‌اند و حتا یکی از این درگیری‌های داخلی منجر به کشته‌شدن یک اولترا شده‌است.

 

 

 

۷- متالیست هورکیف

با اینکه فعالیت این باشگاه متوقف شده اما شکی نیست که طرفداران “متالیست هورکیف” یکی از پرشورترین تماشاگران فوتبال بوده‌اند. با این وجود این اشتیاق و پرشور بودن اغلب با خشونت آمیخته می‌شد.

اولتراهای متالیست هورکیف در درگیرهای بیشماری با حریف دیرینه‌ی خود دیناموکیف نقش داشتند. آن‌ها تا قبل از انحلال قصد داشتند که در رده‌بندی جای دیناموکیف را بگیرند. پس از انحلال درگیری‌های فیزیکی بر سر تصاحب ورزشگاه در گرفت. چیزی که برای کسی عجیب نبود.  

 

 

یا این حال، طرفداران هر دو باشگاه در حمایت از هورکیف در آخرین دیدار خود در لیگ اوکراین گردهم آمدند و در طی بیست دقیقه با انواع صداها و تصاویر مختلف نارضایتی خود را از عملکرد مدیریت باشگاه نشان دادند و خواستار حفظ باشگاه شدند. در حالی‌که این باشگاه دیگر وجود خارجی ندارد، دو باشگاه جداگانه‌ی دیگر با نام هورکیف در اوکراین ثبت شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که هوادارن آنها دوباره به صحنه‌ها برگردند.

 

 

۸- فرنسواروش (Green Monsters)

اگرچه ممکن است این باشگاه در زمره‌ی بزرگترین‌ها در اروپا نباشد اما طرفدارانش (هیولاهای سبز) تمام سعی خود را در طی بازی جهت حمایت انجام می‌دهند.

هواداران این باشگاه مجارستانی به عنوان یکی از خشن‌ترین‌ها در اروپا برای خود شهرتی دست و پا کرده‌اند. آن‌ها در جریان بازی در مقابل تیم “اویپست” سنگ تمام می‌گذارند. معمولن همراه خود چوب بیسبال، زنجیر و حتا شوک برقی داشته و هیولای خود را به رقیب نشان می‌دهند.

از زمان تشکیل این اولتراها (بیش از ۲۱ سال قبل) آن‌ها درگیری‌های زیادی با طرفداران میل‌وال، دیناموکیف و هایدوک اسپیلیت داشته‌اند و به نظر می‌رسد که پشیمانی چندانی از این رفتار و ضرب و شتم‌ها تحت عنوان طرفداری از فوتبال ندارند.

هیولاهای سبز به رفتار و اعمال ناخوشایند خویش افتخار کرده و معتقدند که اقداماتشان صرف نظر از عواقب آن به نفع تیم بوده است.

 

 

 

 

 

فوتبال مجارستان خطرات مرتبط با اوباشگری را به رسمیت شناخته و سیاست‌هایی برای خنثی‌کردن آن‌ها در پیش گرفته‌است. با این‌حال زمان نشان خواهد داد که آیا هیولاهای سبز مغلوب چنین سیاست‌هایی خواهند شد یا خیر.

 

 

۹- بارسلونا (Boixos Nois)

بارسلونا هم سابقه‌ی اوباشگری طرفدارانش را دارد.

اگرچه باشگاه در طی دهه‌های گذشته در سطح اول جهانی مطرح بوده است اما طرفدارانش، اولتراهای Boixos Nois بوده‌اند که به معنای “پسران دیوانه” است. برخی معتقدند که آن‌ها از لحاظ سیاسی با جناح کاتالان‌های راست‌گرای جدایی‌طلب هم‌عقیده‌اند. این اولتراها در سال ۱۹۸۱ تشکیل شدند و روابط ویژه‌ای با باشگاه داشتند، تا زمانی‌که مدیر سابق باشگاه “خوان لاپورتا” ورود آنان به استادیوم را ممنوع کرد.

اولتراهای طرفدار بارسلونا در ابراز حمایتشان از خشونت بی‌مهابا بنر شعار خود را در نیوکمپ (ورزشگاه اختصاصی بارسلونا) باز کردند که بر روی آن پیام تقدیر از تیم لیورپول پس از اتفاقات خشونت‌بار ورزشگاه هیزل نوشته شده بود.

در سال ۱۹۹۱ یکی از اولتراها به جرم قتل هوادار تیم رقیب (تیم اسپانیول) به بیست و شش سال زندان محکوم شد . کاری که او کرد، باعث ترس در میان طرفداران فونبال سراسر کشور شد.

اگرچه آن‌ها بعدها موافقت کردند که در استادیوم درست رفتار کنند، اما باشگاه در قبال رفتار آنها در بیرون استادیوم کاری نمی‌تواند بکند و این اولتراها نیز در ایجاد دردسر در بیرون باشگاه کم نمی‌گذارند.

 

 

 

 

در سال ۲۰۰۲ «پسران دیوانه» در صدر اخبار بودند. زمانی‌که بازیکن سابق بارسلونا “لوییس فیگو” با تیم جدید خود رئال مادرید به “نیوکمپ” آمد اولتراها به طرف او سر خوک پرتاب کردند تا احساس‌شان را به فیگو نشان دهند.

این گروه اولترا نژادپرست هم بودند و حتا با ایده‌ی مدیر شدن “خوان لاپورتا” (که یهودی بود) نیز مشکل داشته و مخالف بودند. زمانی‌که “لاپورتا” آن‌ها را از ورود به استادیوم منع کرد، پسران دیوانه او را تهدید به مرگ و حتا در نزدیکی منزلش به وی حمله کردند.

با اینکه اولتراهای بارسلونا همچنان از حضور در استادیوم‌ها منع هستند اما به‌طور کامل مهار نشده‌اند. زمان نشان خواهد داد که این باشگاه پیشکسوت چگونه اعتبار خود را در مقابل چنین نیروی مخربی حفظ خواهد کرد.

 

 

۱۰- رئال مادرید  (Ultras Sur)

اولتراهای رئال مادرید در سال ۱۹۸۰ تشکیل شدند. آن‌ها توسط “خوزه لوییس اکایتا”، مردی که بارها دستگیر و از ورود به ورزشگاه‌ها منع شده بود، رهبری می‌شدند.

آن‌ها عاشق رئال مادرید بودند و اعتقاد داشتند که با طعنه‌ی طرفداران رقیب به روش خود برخورد کرده و حلش می‌کنند. همین راه و روش منجر به این شد که آنان لقب خشن‌ترین هواداران اسپانیا را بگیرند.

اعتقاد بر این است اولتراهای رئال مادرید که بسیار شبیه اولتراهای لاتزیو عمل می‌کنند، هم‌سو با سیاست‌های راست افراطی هستند و به علت حرکت‌های نژادپرستانه‌شان در اخبارند.

اولتراهای سور، جلودار خشونت‌های فوتبالی بوده و در درگیرهای بی‌شماری در گذشته از جمله شورش و مرافعه با هواداران تیم رقیب (بارسلونا) در سال ۱۹۸۳ و دعوا و درگیری با هواداران اینترمیلان در سال ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶ نقش داشته‌اند.

 

 

 

 

در سال‌های اخیر آن‌ها در توهین و آزار نژادی تعدادی از بازیکنان نیز نقش داشته‌اند و این امر منجر به بازشدن پرونده‌ی تحقیقاتی علیه باشگاه در یوفا شد.

پس از این‌که اولتراهای رئال مادرید توسط مدیر باشگاه “فلورنتینو پرز” از ورود به ورزشگاه منع شدند، به صورت مرتب در اعتراض‌ها و تحصن‌های بیرون استادیوم حضور دارند و خواهان برگشتن خود به میدان هستند.

با حال و هوای نه چندان جذاب و کسل‌کننده‌ای که درحال حاضر در استادیوم بزرگ آن‌ها جریان دارد، بعید نیست که “فلورنتینو پرز” با این شیاطین مذاکره کند.

 

 

 

ترجمه و تخلیص:

مدی

 

منبع: ۱ و ۲