Skip to main content

مت بون   |   ۱۰نیوز

 

زندان ایالت دونوان که به پذیرایی از بدنام ترین زندانیان تاریخ شهرت داشت، حال با یک روش نوین توانبخشی بار دیگر نظر عموم را به خود جلب کرده است.

یکی از بلندپروازانه ترین بخش‌های این پروژه خلاقانه، شامل رنگ‌آمیزی دیوار ۳۰۵ متری زندان در بخشی موسوم به اکو-یارد است.

رهبری این پروژه به عهده اریک و لیل منندز گذاشته شد. شخصیت‌های اصلی اپیزود ۲۹ چنل بی؛‌ برادران منندز، که در سال ۱۹۹۰ طی دادگاهی عمومی به جرم قتل والدین ثروتمند خود در منزلشان واقع در بورلی هیلز، محکوم شده بودند، در دادگاه اعتراف کردند که سالها توسط پدرشان مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته‌اند و این انگیزه‌ی آنها برای این قتل وحشیانه بوده است.

پس از محکومیت در دادگاه و سپری‌کردن بیست سال از دوره‌ی محکومیتشان در دو زندان متفاوت، سرانجام جدایی این دو برادر در آپریل سال ۲۰۱۸ و در واحد اکو-یارد زندان دونوان پایان یافت. برادران منندز دعوت مصاحبه را رد کردند اما این اجازه از طرف آنها به تیم خبری داده شد تا نگاهی کوتاه به زندگی آنها در پشت دیوارهای بسته زندان بیندازد.

در سن دیگو دیوارهای منقش به طرح و رنگ که بعدها آنها را به مکان‌های دیدنی بدل کرده است کم نیستند؛ از جمله این مکان‌ها می‌توان به پارک بالبوآ، فانوس دریایی پوینت کابریلو و کلیسای تاریخی دی آلکالای سن دیگو اشاره کرد.

Menendez Painting Prison02

پروژه رنگ‌آمیزی دیوارها به لطف براهمان کایر، داوطلب تدریس کلاس‌های یوگا و مدیتیشن در زندان شکل گرفت. او همیشه می‌گفت: «هر عملی، عواقبی داره اما باید به عشق و محبت مزین باشه.» وی اعلام کرد که ایده نقاشی‌کردن دیوارها از مکالمه‌ای میان او و برادران منندز درباره‌ی زیباسازی شکل گرفت.

به کمک داوطلبان دانشگاه سن دیگو و لوازم اهداشده توسط ویژنز کوآلیتی کودینگ و انکور ارت پینت، پروژه نقاشی دیوارهای زندان بخش اکو-یارد در سال ۲۰۱۹ رسما کلید خورد.

بخش اکو-یارد در حقیقت فضایی از محدوده‌ی زندان سن دیگو را دربر می‌گیرد که زندانیانی از طبقات مختلف جرایم با سطح امنیتی متفاوت متعهد می‌شوند که در قبال آزادی نسبی در این محدوده، آرامش و صلح را حفظ کرده و به صورت مسالمت‌آمیز با دیگر زندانیان رفتار کنند.

دیوید آرمسترانگ، یکی از زندانیان بخش اکو-یارد در رابطه با نقاشی دیوارهای زندان در مصاحبه‌ای با تیم خبری گفت: « من برای خواص درمانی به این پروژه ملحق شدم.» زندانی دیگری به نام روبن رادیلو که پس از گذراندن ۲۵ سال محکومیت خود، اواخر ماه فوریه از زندان آزاد می شود گفت: «نقاشی کردن روی دیوار به من حس آرامش می‌ده و ذهنم رو آروم می‌کنه. به لطف پروژه‌هایی مثل این، مطمئنم که می‌تونم بیرون از زندان شهروند و حتی همسایه‌ی خوبی باشم و دلیلی نداره کسی بخاطر سابقه محکومیتم ازم بترسه.»

۳ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید