بالاخره دزدان دریایی آماده‌ی انجام معامله شدند.
بعد از گروگان‌گیری ۲۶ ملوان از کشتی ناهام۳ به‌مدت پنج‌سال، دزدان دریایی سومالی به دریافت مبلغ نسبتن ناچیزی از جانب خیریه‌ی اقیانوس‌های بدون دزدی دریایی در ازای تحویل‌دادن گروگان‌ها رضایت دادند. در قدم نخست این عکس که گروگان‌ها هرکدوم کلمه‌ی رمزی رو به‌دست داشتن نشون می‌ده از جانب دزدان فرستاده‌شد و در اقدام بعدی قرارداد امضاشد.
جان استید، که برنامه‌ی حمایت از گروگان‌گیران خیریه‌ی مزبور رو هدایت می‌کنه گفته ما از زنده‌بودن گروگان‌ها مطمئن‌شدیم و در نهایت قرارداد رو صادرکردیم.
این‌گونه بود که دومین گروگان‌گیری طولانی توسط دزدان دریایی سومالی در روز ۲۲ اکتبر همه‌ی ۲۶ گروگان به‌پایان رسید.
استید ادامه‌داد، ما دست به کاری زدیم که نیروهای ویژه‌ی دولت‌ها در صورت انجامش خیلی به‌خودشون افتخار می‌کردند.
دزدان دریایی سومالی بیش‌از هفتصد گروگان رو در سال ۲۰۱۱ که اختلال چشم‌گیری در حمل‌ونقل دریایی به‌وجود آوردن، به‌اسارت گرفتند؛ طی اون مدت گروگان‌گیری منبع درآمد ثابت دزدان دریای محلی بود.
صنعت حمل‌ونقل و بیمه‌هاشون توانایی پشتیبانی از دریانوردان و کشتی‌هاشونو داشتند و با پرداخت باج‌های کلان از جانب شرکت‌های بیمه و بر اساس ارزش کشتی و محموله و خدمه، همه راضی بودن. اما برخی از این باج‌ها پرداخت نمی‌شد. کی؟ زمانی که کشتی‌ها غرق می‌شدن و یا بنا به دلایلی خدمه‌ی کشتی به ساحل برده می‌شدن. تو این شرایط دیگه هیچ دارایی باارزشی وجودنداشت و لاجرم بیمه‌ای هم درکار نبود و خدمه‌ی بیچاره‌ی کشتی تو سومالی گیر می‌افتادن. دزدها هم با خودشون فکر می‌کردن بهتره خدمه رو نگه‌دارن تا شاید کسی حاضر به پرداخت باج مدنظرشون بشه.
کشتی ماهیگیری تایوانی ناهام۳ با ۲۹ خدمه در ماه مارس ۲۰۱۲ ربوده‌شد؛ چونگ هوی-ته، کاپیتان کشتی تلاش‌کرد با صندلی با دزدان دریایی درگیر بشه ولی با شلیک اون‌ها ازپا دراومد.
باقی خدمه‌ی کشتی که اهل کامبوج، چین، اندونزی، فیلیپین، تایوان و ویتنام بودن روی کشتی صدمه‌دیده‌شون که به آلبدو کشتی داغون و دزدیده‌شده‌ی دیگه‌ای بسته‌شده‌بود، نگهداری می‌شدن. وقتی آلبدو غرق‌شد خدمه‌ی ناهام۳ برای نجات تعدادی از گروگان‌های آلبدو از غرق‌شدن کمک‌کردن.
در آگوست ۲۰۱۳ دزدان دریایی ناهام۳ رو ترک‌کردن و گروگان‌ها رو به محلی در خشکی بردند. در همون زمان‌ها دو گروگان دیگه هم به‌دلیل بیماری مردن. امید زیادی به پرداخت از جانب بیمه یا صاحب کشتی که هیچ‌وقت پیدانشد وجود نداشت.
خیریه‌ی اقیانوس‌های بدون دزدی دریایی گروگان‌هایی در شرایط مشابه شامل ۱۴ ملوان از آلبدو در سال ۲۰۱۴ و چهارنفر از پرانتالای ۱۲ رو در ۲۰۱۵ آزاد کرده‌بود اما گروگان‌گیران ناهام ۳ درخواست مبلغ بالایی داشتند.
استید که یه سرهنگ بازنشسته‌ی بریتانیاییه، مذاکره با دزدان دریایی رو حدود سه‌سال پیش شروع‌کرد. طی این مدت تونست اون‌ها رو متقاعدکنه تا اجازه‌بدن یه پزشک گروگان‌ها رو ویزیت‌کنه. جان استید هم‌کاری با ریش‌سفیدای قبایل، رهبران مذهبی، گروه‌های محلی و دولت منطقه رو هم شروع‌کرد تا به دزدان دریایی بابت پذیرش معامله فشاربیارن.
آگوست ۲۰۱۵ استید اعلام‌کرد مذاکره با دزدان دریایی به‌خاطر درخواست غیرمعقولانه‌ی اون‌ها متوقف‌شده. اما در نهایت در آگوست ۲۰۱۶ گویا دزدان دریایی سرعقل اومدن و آماده‌ی مذاکره‌بودن. اون‌ها سلامتی گروگان‌ها رو ثابت‌کردن و قرارداد امضا شد.
استید می‌گه ما قرارداد رو آماده‌کردیم و رهبران دزدان دریایی اون‌رو امضا‌کردن. امضای قرارداد با حضور یک گروگان از هرکشور، رهبران مذهبی و دیگران صورت‌گرفت. واضحه که این قرارداد الزام‌آور نبود ولی همه‌ی طرف‌ها رو روی یک معامله به‌هم وصل می‌کرد و از دید اون‌ها مجبور بودن محترمانه رفتارکنن.
خود استید در زمان امضای قرارداد حضور نداشت و در حقیقت اون هیچ‌وقت دزدان دریایی رو ندید. به‌گفته‌ی خودش بارها با دزدان تماس داشت ولی هیچ‌وقت ملاقاتی صورت‌نگرفت. اون‌ها هیچ‌وقت بهش نزدیک نمی‌شدن.
بعد از امضای قرارداد، استید و هم‌کاراش چندهفته‌ی پرتنش برای هماهنگی پرداخت و تحویل و نگرانی از دردسرهای احتمالی رو متحمل‌شدن. همه خط پایان رو می‌دیدن ولی هم‌زمان نگران بودن که در لحظه‌ی آخر اتفاق ناگواری بیفته.
دزدها توافق‌کردن تا گروگان‌ها رو به فرودگاهی در شهر گالکایو که محل درگیری سنگین نیروهای دولتی پونتلند و گالمادوگ بود ببرن. استید می‌گه مجبورشدیم با هواپیمای سازمان ملل به جنوب گالکایو بریم، جایی که هواپیماهای سازمان ملل معمولن اون‌طرفا نمی‌رن.
بعد از رسیدن استید و تیمش یکی از رهبران محلی، یه شیخ و رییس پلیس اونو تا یه اتاقک گوشه‌ی فرودگاه هم‌راهی کردن، جایی که همه‌ی گروگان‌ها صحیح و سالم اون‌جا بودن. استید می‌گه با این‌که من به‌راحتی گریه‌م نمی‌گیره اون‌لحظه به‌قدری احساساتی شده‌بودم که گریه‌کردم.
همه توی هواپیما خوش‌حال بودن ولی استید هیجان‌انگیزترین لحظه رو وقتی می‌دونه که خلبان اعلام‌کرد از خاک سومالی خارج و وارد آسمان کنیا شدن.
هواپیما در نهایت به نایروبی رفت و سفرای برخی از کشورها و نماینده‌های رسانه‌ها که درز خبر گروگان‌گیری در توییتر اون‌ها رو به اون‌جا کشونده‌بود حضور داشتن. گروگان‌های چینی مستقیمن از اون‌جا در همون‌روز به چین برگردونده‌شدن و باقی بعد از چند روز به کشورهاشون برگشتن.
پزشکی که گروگان‌ها رو معاینه کرده‌بود علی‌رغم وجود چند عارضه از جمله دیابت یکی از گروگان‌ها اعلام‌کرد حال همه‌شون با توجه به چهارسال‌ونیم اسارت خوب و طبیعیه.
گروگان‌ها گفتن که خیلی کتک خوردند، شکنجه‌های مختلفی روشون اجراشد و حتی چندباری اعدام‌های صوری رخ‌داده. به اون‌ها غذای ناچیزی داده می‌شد و اون‌ها مجبور بودن از موش‌ها و حشرات تغذیه کنن.
دزدان سومالی کماکان ۱۵دست‌کم گروگان دیگه هم در اختیار دارن: ده ملون ایران از یه قایق ماهیگیری سیراژ و ۵قربانی آدم‌ربایی. استید از ارایه‌ی جزییات بیش‌تر در این‌زمینه به‌خاطر جلوگیری از انحرام و اختلال در مذاکرات‌شون خودداری کرده: من ۲۰ گروگان دیگه هم دارم که دزدان دریایی باید مطمئن باشن می‌تونن به من اعتماد کنن.
منبع اصلی این پست که به کمک اسد نویسنده همکار وبلاگ کانال بی ترجمه شده این گزارشه. همه‌ی عکس‌ها هم متعلق به همین وبسایت هستند.
اپیزود سوم پادکست کانال بی درباره ماجرای نجات ملوانان کشتی آلبدو از دست دزدان دریایی سومالی رو از ناملیک بشنوین.
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/238782605″ params=”color=ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false” width=”100%” height=”166″ iframe=”true” /]
