Skip to main content

فیلم جدید مارک والبرگ به اسم Patriots Day  “روز میهن‌پرستان” قبل از کریسمس ۲۰۱۶ در سینماها اکران شد. این فیلم یک روایت داستانی از اتفاقات قبل، حین، و بعد از بمبگذاری ماراتن بوستونه که سال ۲۰۱۳ اتفاق افتاد.  در اپیزود پهارم پادکست ماجرای دادگاه بمبگذارها رو شنیدیم. والبرگ با ساختن این فیلم  و برگزارکردن اکران‌های خصوصی برای مامورهای کمک‌های اولیه، به مامورهای ازدست‌رفته ادای احترام کرد.

اما ان هلن پیترسن تو بازفید در مورد این فیلم نوشت که “روز میهن‌پرستان” در واقع هدف پلیدی رو دنبال میکنه. هدف این فیلم اینه که دنیا رو با “آمریکای ترامپ” مانوس کنه.

“روایت داستانی و نیمه‌داستانی از زندگی واقعی مروج این دیدگاه خاص به دنیاست که در اون آدم‌های خوب و ساده از ارزش‌های آمریکایی در مقابل ساختار بسته و بوروکراتیک آمریکا دفاع می‌کنن.

این اصل فیلمنامه “روز میهن‌پرستان” هست که قبل از انتخابات ساخته شده، اما ماهیت آمریکای ترامپ رو نمایش میده: عادی‌سازی سیستم حکومت تمرکزگرا و ضد روشنفکری، بازگشتی به تقسیمات سیاسی چپ و راست، میهن‌پرست و تروریست، برنده و بازنده، و کمرنگ‌کردن و انکار واقعیت برای از بین بردن احساس گناه.”

به علاوه، پیترسن اشاره می‌کنه که فیلم شخصیت چندبعدی برادران سارنایف رو کم‌ اهمیت کرده که ملودرامش رو بهترکنه.

“شما می‌تونید ادعا کنید که شر نیازی به توجیه و مفهوم‌سازی نداره. ولی مشکل فیلمی شبیه “روز میهن‌پرستان” که بعد از ۱۱ سپتامبر ساخته شده اینه: برای افراطی شدن اسلام دلایل و تاریخچه‌ای وجود داره که در اون‌ها آمریکا نقش پررنگی داشته.

پنهان کردن تاریخچه و زمینه‎ی این مساله، تروریست رو تبدیل به شخصیت تبهکار کلیشه‌ای فیلم‌‌ها می‌کنه: مردانی بدون تفکر و شخصیت، شبیه ربات‌های برنامه‌ریزی شده. البته مشکل این‌جاست که اضافه‌کردن تفکر و شخصیت، از طرف منقدین فیلم به معنای هم‌دلی با تروریست‌ها محسوب میشه. اما همه مردم، حتی رذل‌ترین اون‎ها، براساس استدلال عمل می‌کنن. این واقعیت که دلایل اون‌ها به آمریکا صدمه می‌زنه به این معنا نیست که برای استدلالشون پایه و اساسی ندارن.

پاک‌کردن این پایه و اساس و تک‌بعدی نگه‌داشتن تبهکار تقابل با اون رو آسون‌تر می‌کنه و به علاوه، ما رو مجبور به همدردی با قهرمان می‌کنه.”

اما اکثر آمریکایی ها با این ارزیابی موافق نیستند. مگان لین در جواب پیترسن نوشت: این فیلم نیست که ما رو ملزم به دفاع از قهرمان می‌کنه. دفاع از قهرمان لازمه. خیلی عجیبه که بخوای برای این به مردم احساس گناه بدی. به علاوه، این فیلم در دوره ترامپ ساخته نشده. اتفاقن همین تفکر ضدپلیس در هشت سال اخیر باعث شد ترامپ انتخاب بشه. همه فیلم‌ها حرفی برای زدن دارن، و حرف این فیلم میهن‌پرستی و اتحاد هنگام وقوع حادثه‌ست. به نظرم اصلا بد نیست.

اصل این مطلب رو که به کمک نگین نویسنده همکار وبلاگ ترجمه و خلاصه‌شده می‌تونین اینحا بخونین.

اپیزود چهارم پادکست ChannelB با عنوان بدترین بدترین‌ها رو از اینجا بشنوید.

[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/238783036″ params=”color=ff5500&inverse=false&auto_play=false&show_user=true” width=”100%” height=”20″ iframe=”true” /]

دیدگاهتان را بنویسید