در اپیزود هجدهم چنل‌بی به ایتالیا می‌رویم و با اولتراها آشنا می‌شویم؛ هوادارهای افراطی تیم‌های فوتبال که قدرت زیادی دارند و تاثیرشون در بازی‌ها اینقدر زیاده که به نوشته‌ی گاردین بعضی از بازی‌ها رو کنترل می‌کنند. برای اینکه بعضی از زوایای موضوع بهترتوضیح داده بشود و بدانیم داریم درباره‌ی چه حرف می‌زنیم یک مهمان ویژه هم داریم و چند دقیقه‌ای شایان از پادکست فوتبالکست Footballcast درباره‌ی فوتبال ایتالیا و یوونتوس که سوژه‌ی این اپیزود است برایمان صحبت می‌کند.
منبع: گاردین
نویسنده: Tobias Jones
ترجمه: هدیه کعبی
روایت: علی بندری
تدوین: امید صدیق‌فر
موزیک‌ها: قطعاتی از نینو په‌په.
پوستر: رضا رضایی
مهمان: شاهین از فوتبالکست
من گمون نمی کنم که صحبت های شایان در مورد یونتوس کاملا درست باشه. اول که شاید بد نباشه اشاره کرد که یونتوس در شهر تورین پر طرفدارترین تیم این شهر نیست و تیم دوم محسوب می شه و بیشترین میزان محبوبیت یونتوس مربوط به خارج از اون شهر هست. در مورد فساد هم که مشخصا و در فواصل مختلف تاریخی جرایم یونتوس نشون می ده که نامش با فساد در فوتبال گره خورده. محبوبیت یونتوس رو می شه به چند دسته تقسیم و بررسی کرد. قدمت و ثروت. صاحبین مشهور. بازیکنان متعصب و عجیب و ضد حکومتی بودن تیم از عوامل محبوبیت یونتوسه اونم به طور خلاصه.
سلام
ممنون به خاطر پادکست خوبتون.
لینک بازی جنوا – سیه‌نا ۲۰۱۲ که بعد از ۴۵ دقیقه وقفه در بازی مجبور شدن لباس عوض کنن
https://www.youtube.com/watch?v=cO9ChxilRJs
سلام . بسیار ممنون بابت مطالب مفیدتون
یه موردی تو چند از اپیزودها هستش که صدای گوینده با صدای آهنگهاییی که مابین صحبت ها پخش میشه از بابت میزان صدا هماهنگ نیست . و صدای آهنگ ها بلند تر از صدای گوینده هستش … باعث میشه ناآگهان صدای آهنگ بیشتر پخش میشه .
البته هدف اینه که هیچ ایرادی تو برنامه هاتون نباشه و یک یک باشه .
برا همین مطرح کردم.
باتشکر
با اینکه این اپیزود خوب نبود
مخصوصا نحوه ی استفاده از توضیحات یه نفر دیگه اما ارزشمنده
چون این تجربه باعث شد تا در اپیزود اول سیلک رود به نحوی حرفه ای از صحبت های جادی و اون رفیقشون استفاده کنن
ما باید همیشه شکست رو به عنوان بخشی از پیروزی بدونیم و با آغوش باز از اون استقبال کنیم
جایی گفتید بالکن که غلطه. منظور از اون تراس که تو انگلیسی دیدید بالکن نیست. میشه سکو.
با اینکه فوتبالی هستم اما این اپیزود میشه گفت ضعیفترین اپیزود کانال بی هست که شنیدم.. البته تا الان نود درصد اپیزودها رو شنیدم..
نه داستان جذابی داشت نه شخصیت پردازی نه جایی واسه همذات پنداری..
اما کارهاتون فوق العاده هستن و شخصا طرفدار پروپاقرص کانال بی هستم
علی جان،
تو پادکست گفتین فیلمی از اینکه در بازی سال ۲۰۰۴ فرانچسکو توتی به مدیران تیم ش میگه، “اگر بازی کنیم، مارا خواهند کشت” می گذارین، هر چند عین جمله را در مقاله گاردین هم دیدم. ولی لینک قسمت مطالب تکمیلی خالی و کار نمی کنه.
اگر فیلمش را پیدا کردین بذارین لطفا، من با کسی شرط بستم.
این اولین اپیزود بود که هیچ جذابیتی برام نداشت☹
سلام و خداقوت به آقای بندری و همکاران. ممنون بابت تلاش شما.
تنها نکته ای که هست اینه که اشاره به ماجرای فوت ادواردو آنیلی در پایان اپیزود و مطرح کردن سناریوی خودکشی اون از روی پل فرانکو رومانو لزومی نداشت؛ به خصوص اینکه این یه پادکست فارسی با مخاطبان ایرانی هست 🙂