سریال ال چاپو

مثل همه‌ی ضدقهرمان‌های داستان‌ها، یوآخین گوزمانِ مکزیکی، رئیس شبکه‌ی قاچاق مواد مخدر هم داستانی دارد که باید تعریف شود. بعد از کانال بی، نتفلیکس هم این وظیفه را به عهده گرفته است. بیشتر مردم در سال ۲۰۱۵ بعد از فرار بی‌سابقه‌ی او از زندان فوق امنیتی در مکزیک با او آشنا شدند. او تونلی از زندان به بیرون کند و بعد با موتورسیکلت روی ریل فرار کرد. این طور فرار حتی از داستان‌های تخیلی فرار هم غیرقابل باورتر بود. تونل ال چاپو نشان می‌دهد که چه ذهن نابغه و چه اراده‌ای پشت این ماجرا هست. گوزمان اَبَرستاره‌ای در دنیای آدم‌بدهاست.

شاید خوره‌های نتفلیکس بعد از دیدن چند قسمت از این سریال بعضی چیزها به نظرشان آشنا بیاید. برای دومین بار در دوسال گذشته صعود و سقوط یک اَبَر تبهکار واقعی برایمان به نمایش درمی‌آید. سریال نارکوز که داستان پابلو اسکوبار را نشان می‌دهد، مواد فروش خرده‌پایی که به یک بارون میلیاردر تبدیل می‌شود. داستان ال چاپو نمای خیلی نزدیکی از عضو کوچیک کارتل گوآدالایارا و اوج‌گیری او تا تبدیل‌شدنش به قدرتمنتدترین قاچاقچی مواد در جهان را نشان می‌دهد.

در همان ساعت اول سریال، گوزمان ماموریت غیر ممکنی را برای اسکوبار انجام می‌دهد. مثل نارکوز، ال‌چاپو رگه‌هایی از مسیر اولیه‌ی داستان «صورت‌زخمی» را نشان می‌دهد؛ جوانی با آرزوهای بزرگ که جلوی ساختار فعلی می‌ایستد. اگر هم دنبال کشت و کشتار هستید، این سریال ناامیدتان نمی‌کند: انفجار، سربریدن، شکنجه، خشونت خارج از باور، کشتار بی‌گناهان و توهمات ناشی از کوکایین انتظارتان را می‌کشد.

چیزی که انتظارش را ممکن است نداشته باشید، همنوایی زیرکانه این سریال با سریال تلویزیونی دیگری به نام «The Wire» در مورد تجارت مواد است. نقدهای مثبتی که در مورد آن سریال نوشته شده به تصویر کردن ارتباط سه‌گانه‌ی موادفروش‌های کفِ خیابان، پلیس و سیاستمدارها و بازی آن‌ها در این سیستم فاسد با نتایج مرگ‌بار اشاره کرده بودند. در داستان ال‌چاپو بی‌رحمی دولت و سیاستمدارها هم به اندازه‌ی کارتل نشون داده می‌شود.

شخصیت ساختگی سیاستمدار فاسدی به نام «دون کونرادو سول»، مظهر فساد در مکزیک هست که اجازه‌ی رشد کسانی مثل ال چاپو را می‌دهد. با ظاهری ساده و بی‌تکلف که فقط درگیر خدمت صادقانه به کشورش است، اما در باطن سودای ریاست جمهوری را در سر دارد. صعود بی‌سروصدای «سول» در سلسله مراتب قدرت سیاسی به موازات بالا آمدن ال‌چاپو در حلقه‌ی تبهکاران مو را به تن سیخ می‌کند.

اشتباه است اگر که شخصیت ال چاپو را به سادگی روایت خونین دیگری در مورد خشونت بیش از حدِ ناشی از تجارت مواد ببینیم. اینجا می‌بینیم که چطور دولت با سردسته‌های قاچاق دست به یکی می‌کند، مجوز قتل صادر می‌کند و توی درگیری‌های کارتل بر سر قلمرو فروش طرف یکی یا دیگری رو می‌گیرد. به مرور این سریال توضیح می‌دهد که مکزیک هم به عنوان یک دولت و هم در مبارزه با مواد مخدر شکست خورده.

گوزمان در نوجوانی به مهمانی رئیس باند محلی مواد مخدری می‌رود، یک آدم مسن‌تر و با تجربه‌تر گروه‌های حاضر در مهمانی رو این‌گونه بهش معرفی می‌کند: «اونایی که اونجا واستادن سیاستمداران. خیلی مواظبشون باش، بیشعورای واقعی اونان.» ال‌چاپو از همان اول می‌فهمد در این بازی باید تقلب را یاد بگیرد. تونل ال چاپو شاید یک شاهکار مهندسی باشد، اما پلی که با دولت می‌سازد به توسعه‌ی سیطره‌ی قدرتش و تطهیرسازی‌اش کمک می‌کند و ضامن ورودش به سالن افتخارات تبهکارها می‌شود.

در سریال «The Wire» هیچ‌کس نتوانست جلوی ضد قهرمان داستان را بگیرد، تا آن‌جایی که به سناتور ایالتی متقلبی به نام «کلِی دِیویس» و منبع جادویی مالی‌اش می‌رسد.همین پیغام در پروژه‌ی «فرانکلین تراس» یا زمین‌های خشخاشِ سینالوآ تکرار می‌شود، حتی قاتلان بالفطره هم باید اعتراف کنند که نمی‌توان با دولت درافتاد. این دَرسی است که هر کسی که می‌خواهد مثل اسکوبار شود باید یاد بگیرد.

مترجم: روشن

منبع