در قسمت اول کانال بی نویسنده معروف و بین المللی نروژی، کارل اووه کناوسگارد، نگاه خودش رو به مساله‌ی آندرس بریویک نروژی شرح داد و از جمله توضیح داد که هرجند با هربار نوشتن اسمش و حرف زدن دربارهاش ما یک بار دیگه این آدم رو به خواستهاش می‌رسونیم، اما چاره‌ای نیست و ناگزیریم از اینکه دربارهاش بگیم تا بتونیم بفهمیمش و بدونیم که چطور چنین اتفاقی افتاده.
احتمالا اندرس برویک رو به خاطر دارید. افراطی دست راستی نروژی که در سال ۲۰۱۱، هفتادوهفت نفر رو قتل‌عام کرد؛ هشت نفر رو در جریان بمب‌گذاری در اسلو و ۶۹ نفر رو که اکثرا نوجوان بودند با اسلحه در کمپ جوانان کارگر. او به ۲۱ سال حبس محکوم شده، اما چنانچه در پایان دوران محکومیتش همچنان خطرناک تلقی بشه این مدت می‌تونه تمدید شه. حالا او مدعی است که دولت نروژ با نگه‌داشتنش در انفرادی قصد کشتنش رو داره و این عمل دولت رو شکنجه نامیده و برهمین اساس از دولت شکایت کرده.
در طی دادگاه، همونطور که همه نگران بودند برویک از تریبونی که دادگاه در اختیارش قرار داده بود برای تبلیغ عقاید افراطی‌اش استفاده کرد و سوگند خورد که تا پای مرگ در دفاع از نازیسم می جنگه. اون روز اول دادگاه رو با سلام نازی شروع کرد ولی در روز دوم دستور قاضی مانع از تکرار این عمل شد.
مقامات نروژی برای احترام به خانواده قربانیان و همینطور نگرانی از اینکه قاتل نروژی برای هوادارنش پیام‌های رمزی بفرسته اجازه پخش اظهاراتش رو از تلویزیون ندادند.
برویک خودش رو یک زندانی نمونه دونست و ادعا کرد که دولت نروژ پنج ساله تلاش می‌کنه او رو در زندان بکشه. این زندانی بدنام اگرچه بیشتر وقت خودش در دادگاه رو صرف تبلیغ ایدیولوژی افراطی‌اش کرد، اما درکنارش سه ساعت به تشریح شرایط زندان پرداخت. برویک از سرد بودن قهوه و خوردن غذاهای یخ‌زده‌ای که در مایکروفر گرم می‌شوند شکایت کرد و اون‌ها رو بدتر از عذاب شکنجه‌ای مثل غرق شدن ساختگی دونست. او گفت تا به حال ۸۸۵ بار بازرسی بدنی شده که بی‌دلیل و غیرانسانیه. همچنین گفت که در زندان دچار سردرد، بی‌میلی و بی‌خوابی شده. قبل از این وکلاش ادعا کرده بودند که انفرادی به برویک صدمه جدی زده و دچار ضعف حافظه شده و نمی‌تونه روی مطالعات سیاسی‌اش تمرکز کنه.
برویک در شکایتش دولت نروژ رو به زیر پا گذاشتن دو بند از پیمان حقوق بشر اروپا متهم کرد: اجتناب از مجازات تحقیرآمیز و غیرانسانی، و تضمین احترام برای “زندگی خصوصی و خانوادگی” و “مکاتبات”. ادعایی که از طرف وکلای دولت رد شد.
برویک از دادگاه درخواست کرد که دستور بده نامه‌هاش سانسور نشه، بتونه با زندانیان دیگه ارتباط داشته باشه و حداقل پنج نفر از دوستان و هوادارانش رو ببینه؛ و البته اجازه انتشار کتاب هم بهش داده بشه.
برویک در زندانی با سه اتاق برای خواب، مطالعه و ورزش نگهداری میشه و به تلویزیون، کامپیوتر(بدون اینترنت)، یک کنسول بازی، کتاب، مجله و پازل دسترسی داره. او همینطور طبق گفته نماینده دولت امکان آماده کردن غذای خودش و شستن لباس‌هاش رو هم داره.
اصل این مطلب رو که به کمک نویسنده‌ی همکار بلاگ کانال بی، مهسا، ترجمه و خلاصه شده اینجا ببینین.
قسمت اول کانال بی، نوشته‌ی درخشان کارل اووه کناوسگارد درباره آندرس بریویک رو از ناملیک بشنوین:
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/238648846″ params=”color=ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false” width=”100%” height=”166″ iframe=”true” /]
