Skip to main content

گزارش جدیدی از سوزان دامینوس نویسنده‌ی گزارش برادران مخلوط

 

به‌دنیا آمدن دوقلوهایی با جمجمه‌ی به‌هم چسبیده خیلی نادر است. اما از آن عجیب‌تر دوقلوهایی مانند کریستا و تاتیانا هوگان هستند که مغزهایشان با یک کاسه‌ی سر محافظت می‌شود.

«زندگی دوگانه: اشتراک ذهن و بدن» مستند جدیدی درباره‌ی این دختران دوقلو است که چیزی بیش از جمجمه‌ی مشترک دارند و این پرسش را پیش می‌کشد که آیا این دو دختر، علاوه بر جمجمه‌ی اشتراکی، احساس مخلوطی از «خویشتن» هم دارند؟

مغزهای کریستا و تاتیانا از طریق پل تالامیک به یکدیگر متصل‌اند. به عبارت دیگر به نظر می‌رسد چیزی که یکی از دختران احساس می‌کند، دیگری هم می‌تواند احساس کند. یادداشتی بر این فیلم در یک مجله کانادایی به نام Walrus، باتوجه به شرایط این دو خواهر، سیر تغییر نگرش به فردیت در جامعه‌ی غرب را بررسی می‌کند.

در یک برش از این مستند نشان داده‌می‌شود که فلیچیا، مادر آنها، هنگامی که چشمان کریستا بسته‌است، قسمت‌هایی از بدن تاتیانا را به آرامی لمس می‌کند و کریستا به‌درستی جواب می‌دهد که «گونه‌اش»، «زانویش».

یک مقاله نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۱، آناتومی بی‌نظیر مغز آن‌ها را این‌طور تشریح می‌کند: براساس توضیحات جراح مغز و اعصاب دخترها، مغز آنها از ناحیه‌ی پل تالامیک به هم متصل است. بنابر این مقاله، دکتر معتقد‌ است که تالاموس مغز آن‌ها – بخشی از مغز که در احساسات، حرکات و آگاهی مؤثر است– به یکدیگر پیوند خورده‌است.

سوزان دامینوس روزنامه‌نگار می‌گوید که کریستا و تاتیانا را وقتی به نوبت از یک فنجان آب می‌نوشیدند، مشاهده می‌کرده‌است. هنگامی که یکی از آن‌ها جرعه را می‌نوشد، دیگری قورت می‌دهد و رسیدن آن به معده‌اش را احساس می‌کند. همچنین دامینوس درباره‌ی تفاوت‌های آشکاری که او بین دخترها دیده‌است می‌نویسد: مادرشان هم توضیح می‌دهد که کریستا قلدرتر از تاتیاناست.

یک دانشمند عصب‌شناسی در مورد اینکه چرا آن‌ها ذهنیات و احساسات یکدیگر را می‌فهمند، یک فرضیه‌ی جایگزین هم مطرح کرده‌بود: «اگر آنها آن‌قدر به همدیگر نزدیک هستند که ممکن‌است حرکات لحظه‌ای هم را نبینند، ولی احساس‌کنند، پس می‌توانند به‌طور شهودی نسبت به حرکات همدیگر آگاه شوند».

اما چندین سال بعد دختران در این مستند اعلام کردند که قادرند یک گفتگوی تمام ذهنی و بدون کلام را با هم داشته‌باشند.

بنابر گزارش Walrus ایده‌ی اینکه دختران «خویشتن» مشترکی دارند، بستگی زیادی به داشتن «تجربیات فردی» و «افکار شخصی» دارد. مرزی که وضعیت دختران، تشخیص آن را مبهم کرده‌است.

وقتی دامینوس از مادرشان پرسید آیا قبول دارد که آن‌ها دو نفر در یک بدن هستند، او با تندی گفت: نه‌خیر، آن‌ها دو دختر معمولی هستند که دارند زندگیشان را می‌کنند و تصادفن یک حباب بینشان مشترک‌است.

 

ترجمه: علی صومی

منبع

 

پ.ن: مقاله‌ی کامل سوزان دامینوس و یک ویدیوی جالب درباره‌ی خواهران هوگان رو می‌تونید اینجا ببینید.

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید