در اپیزود هفتم کانال بی ماجرای جاسوسی عجیبی رو شنیدیم درباره یه مرد اسرائیلی بسیار مرموز که سالها بزرگترین جاسوس اسرائیل در جهان عرب رو مدیریت می کرد، یا حداقل اون موقع این طور به نظر می رسید. اما این قصه همیشه این جوری که الان تعریف می شه تعریف نمی شد..
زیر این پست لینک دو تا گزارش قدیمی رو گذاشتم. این گزارش‌ها هم، مثل بیشتر چیزهای دیگه‌ای که سال‌های اول بعد از لورفتن رسوایی یهودا گیل نوشته‌شده، انگیزهی سیاسی رو یکی از محمل‌ترین گزینه‌ها برای توضیح کار گیل می‌دونن. خیلی جالبه که هرچی پیشتر اومدیم، این احتمال برای توضیح انگیزهی گیل کمتر و کمتر مطرح شده.
تو این مقالهها نویسنده تعریف می‌کنه که گیل تو موساد معروف بود به مرد هزار چهره؛ آدمی بود که می‌تونست برای اولین بار در عمرش وارد یه آپارتمان بشه و خیلی زود صاحب‌خونه رو قانع کنه که سالهاست داره اون‌جا زندگی می‌کنه.
هرچی بیشتر درباره‌اش می‌خونم، بیشتر متوجه می‌شم که چه‌قدر دروغگوی خوبی بوده و احتمالن هنوز هم هست.
برای همین هم هست که کلاسی که به عنوان هنر دروع گفتن،The Lie As Art ، برای کارآموزهای موساد و شین بت، سازمان امنیت داخلی اسرائیل، برگزار می‌کرده سال‌های سال از محبوب‌ترین و پرطرفدار ترین کلاس‌ها بوده.
گزارش دوم یه جا هم یه نقل قولی از خود گیل داره که می‌گه که من این کار رو به خاطر پول یا به انگیزهی سیاسی نکردم. بازنشسته شده بودم و هدفم این بود که ثابت کنم هنوز به درد می‌خورم و هنوز به من احتیاج دارن.
اما خب چه‌طور می‌شه حرف آدمی رو باور کرد که سالهاست به کارمندهای موساد یاد می‌ده چه‌طوری هنرمندانه دروغ بگن.
http://goo.gl/NfHB8D لینک گزاش اول
http://goo.gl/wU6vqt لینک گزارش دوم
اپیزود هفتم کانال بی رو از ناملیک بشنوین:
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/240672413″ params=”color=ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false” width=”100%” height=”166″ iframe=”true” /]
