skip to Main Content
قصه‌ی تلخ زنان راحتی (Comfort Women) در ژاپنزمان تقریبی مطالعه: ۷ دقیقه

قصه‌ی تلخ زنان راحتی (Comfort Women) در ژاپنزمان تقریبی مطالعه: ۷ دقیقه

مَدی عقیلی |  History

 

در قسمت چهارم پادکست سریالی لوسی، اپیزود ۶۵ چنل بی علاوه بر آشنایی با چهره‌ی کمتر آشنا و عجیب ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم، با اصطلاح تاریخی زنان راحتی (Comfort Women) آشنا شدید. اصطلاحی که خیلی برایمان آشنا و مفهوم نیست. در این مطلب سعی کردیم تحقیق و توصیف کاملی درباره‌ی این اصطلاح تاریخی و شناخته‌شده‌ی شرق آسیا ارایه کنیم:

ژاپن مابین سال‌های ۱۹۳۲ تا ۱۹۴۵ زنانی از کره، چین و سایر کشورهای تحت اشغالش را وادار به تن‌فروشی به سربازانش می‌کرد. به این زنانِ برده‌ی جنسی شده “زنان راحتی” (Comfort Women) می‌گفتند.

“لی اوک سون” مشغول انجام کاری برای خانواده‌اش بود که این اتفاق افتاد:
گروهی از مردان یونیفورم‌پوش از اتومبیل پایین پریدند، به او حمله کردند و به زور او را سوار ماشین کردند. وقتی او در ماشین و بین آن آدم‌ها دور و دورتر می‌شد فکرش را هم نمی‌کرد که دیگر هرگز والدینش را نخواهد دید.
او تنها ۱۴ سال داشت.
در آن بعدازظهر شوم، زندگی “لی اوک سون” در شهر بوسان شهری که امروز در کره جنوبی قرار دارد به پایان رسید. دختر نوجوان به “ایستگاه آسایش” (Comfort station)، روسپی‌خانه‌ای که به سربازان ژاپنی سرویس می‌داد، برده شد. این روسپی‌خانه در قسمتی از چین که در اشغال سربازان ژاپنی بود قرار داشت.
“لی اوک سون” یکی از ده‌ها هزاران زنی شد که به آنان کامفورت ومن می‌گفتند.

نزدیک به یک قرن از زمانی‌ که اولین زنان، مجبور به فاحشگی برای سربازان ارتش ژاپن شدند می‌گذرد اما جزییات این بردگی همچنان دردناک و مایه‌ی مناقشات سیاسی بین ژاپن و کشورهایی که در آن زمان تحت اشغالش بودند است.
مدارک این قساوت بسیار کم است. بازماندگان کمی وجود دارد و چیزی در حدود ۹۰ درصد این زنان از جنگ جان به در نبردند.
اگرچه روسپی‌خانه از سال ۱۹۳۲ در ارتش ژاپن وجود داشت اما بعد از تجاوز ژاپن به چین و قتل عام وحشتناک در شهر نانکینگ گسترش بیشتری پیدا کرد. در سیزدهم دسامبر ۱۹۳۷ نیروهای ژاپنی قتل عامی شش روزه را شروع کردند که اساسن شهر نانکینگ را نابود کرد. در همین حین نیز سربازان ژاپنی به بیست تا هشتاد هزار زن چینی تجاوز کردند.

این تجاوز گسترده جهان را وحشت‌‌زده کرد و امپراطور هیروهیتو نگران تاثیر آن بر تصویر ژاپن در دنیا شد.

Photo56 E2
کامفورت ومن‌های نجات یافته در سال ۱۹۴۵

“کمرون اگیبی” مورخ حقوقی نوشت که امپراطور به ارتش فرمان داد که که روسپی‌خانه‌های نظامی را زیاد کنند. او این دستور را جهت جلوگیری از قساوت‌های بیش‌تر، کاهش بیماری‌های مقاربتی و تضمین وجود مراکزی که همیشه این خدمات جنسی را به سربازان ژاپنی بدهند صادر کرد.
نیروگیری و استخدام برای این فاحشه‌خانه‌ها از طریق ربودن زنان یا وادار کردنشان بود. زنانی که در خیابان‌های تحت اشغال ژاپن گرد هم آمده بودند، کسانی بودند که برای پرستاری و یا گرفتن شغل به این سفر متقاعد شده بودند. تعدادی از آنان نیز از والدینشان به عنوان خدمتکار خریداری شده بودند.
این زنان از نقاط مختلف جنوب شرقی آسیا آمده بودند اما اکثریت آنان زنانی از کره و چین بودند.

بیشتر بخوانید: در حالی‌ که مردم دنیا از کره شمالی گریزان‌اند، کره‌ای‌های ساکن ژاپن، آنجا را در آغوش می‌کشند
Comfort Women
تصویری از اوائل دهه ۱۹۴۰، دختران چینی و مالایی از طریق شهر پننگ توسط سربازان ژاپنی برای بردگی جنسی برده شدند. (Sgt. Lemon A.E., Imperial War Museum, via CNS)

هنگامی‌که آن‌ها وارد فاحشه‌خانه می‌شدند مجبور به رابطه‌ی جنسی بسیار وحشیانه و غیرانسانی با اسیرکنندگان خود می‌شدند.
اگرچه که تجربه‌ی هر زن متفاوت بود اما شهادت‌های آنان شباهت‌های بسیاری با هم داشت.
از جمله‌ی شباهت‌ها می‌توان به افزایش تجاوزهای مکرر قبل از نبردها، شکنجه‌های وحشتناک فیزیکی، حاملگی‌ها، بیماری‌های مقاربتی و شرایط غم‌انگیز دیگر اشاره کرد.

 105435069 C10a4a5e 89f9 4eac 9525 A75e6d08ed11
این زنان راحتی کره‌ای (Comfort Women) در آوریل ۱۹۴۵ در یکی از روسپی‌خانه‌های ارتش ژاپن در چین توسط نیروی دریایی آمریکا پیدا شدند. MARY EVANS PICTURE LIBRARY/ BBC


“لی اوک سون” در سال ۲۰۱۳ به دویچه‌وله گفت:”شرایط آن‌جا غیرانسانی بود.” او مانند سایر زنان توسط اسیرکنندگان تهدید و ضرب و شتم می‌شد. ماریا رزا هنسون زن فیلیپینی‌ی دیگری که در سال ۱۹۴۳ اسیر این روسپی‌خانه‌ها بود گفت: “آن‌جا هیچ استراحتی وجود نداشت. آن‌ها هر دقیقه با من رابطه‌ی جنسی داشتند.”

کامفورت ومن
“لی اوک سون” نزدیک به شصت سال راز تلخ خود را بازگو نکرد.

پایان جنگ جهانی دوم به کار این روسپی‌خانه‌ها پایان نداد. در سال ۲۰۰۷ خبرنگاران اسوشیتدپرس فهمیدند که مقامات آمریکا اجازه دادند که این ایستگاه‌های خوش‌گذرانی پس از جنگ نیز ادامه یابد و هزاران زن در این روسپی‌خانه‌ها با مردان آمریکایی رابطه‌ی جنسی داشتند. تا زمانی‌که داگلاس مک آرتور در سال ۱۹۴۶ بساط آن‌ها را برچید.

در آن زمان بین ۲۰ تا ۴۱۰ هزار زن در دست‌کم ۱۲۵ روسپی‌خانه به بردگی گرفته شده بودند.

بیشتر بخوانید: اوریانا فالاچی و چهره دوگانه توکیو

در سال ۱۹۹۳ دادگاه جهانی سازمان ملل متحد در موضوع نقض حقوق بشر زنان تخمین زد که در پایان جنگ جهانی دوم، نود درصد این زنان جان خود را از دست داده‌اند.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، اسناد و مدارک مربوط به این سیستم توسط مقامات ژاپنی از بین برده شد. بنابراین اعداد اعلام شده بر پایه برآوردهای مورخان از اسناد مختلف به‌جا مانده است.
با بازسازی ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم، داستان اسارت و بردگی گرفتن زنان به عنوان گذشته‌ی ناخوشایند یک ملت از معرض توجه دور شد. در همین حال، زنانی‌که وادار به بردگی جنسی شده بودند، از اجتماع طرد شدند.
بسیاری از آنان از عفونت‌های ناشی از بیماری‌های مقاربتی یا از عوارض خشونت‌های سربازان ژاپنی کشته و عده‌ای نیز خودکشی کردند.

1484297474314
کیم جون جا، یکی از کامفورت ومن‌های ارتش ژاپن در خانه‌ی سالمندان و موزه‌ای که او و ده برده‌ی جنسی بازمانده‌ی دیگر زندگی می‌کنند. شهر Toechon در کره‌جنوبی AHN YOUNG-JOON / AP

برای دهه‌ها، تاریخ زنان راحتی “کامفورت وومن” مستند نشده و بدون توجه باقی‌ماند. زمانی‌که این مسئله در ژاپن مورد بحث قرار گرفت توسط مقامات انکار شد. مقامات ژاپن اصرار داشتند که این ایستگاه‌های خوش‌گذرانی و روسپی‌خانه‌ها هرگز وجود نداشته است.
در دهه‌ی ۱۹۸۰ برخی از این زنان شروع به اشتراک‌گذاری داستان‌های خود کردند. در سال۱۹۸۷ و پس از این‌که جمهوری کره‌جنوبی تبدیل به حکومتی لیبرال دموکراسی شد این زنان حرف زدن در مورد مصایبی که بر آنان گذشته بود را به‌صورت علنی و عمومی آغاز کردند.
در سال ۱۹۹۰ این مسئله پس از تکذیب یکی از مقامات دولت ژاپن به چالشی بین‌المللی تبدیل شد.

76577471e46f400b897094001dacb12e 18
روابط دیپلماتیک بین کره جنوبی و ژاپن از زمان حکم دادگاه عالی سئول به نفع زنانی که به دنبال جبران و غرامت از ژاپن هستند تیره‌تر شده است. [File: Ahn Young-joon/AP]
در سال‌های بعد از آن زنان بیشتر و بیشتری برای شهادت‌دادن جلو آمدند. در سال ۱۹۹۳ سرانجام دولت ژاپن این خشونت وحشیانه را تصدیق کرد.

17031996 401
از سال ۲۰۰۰ لی اوک سون و دیگر قربانیان جلوی سفارت ژاپن تجمع می‌کردند.

از آن زمان تاکنون همچنان این مسئله تفرقه‌انگیز باقی مانده است.

با پادکست‌ها به ژاپن سفر کنید

سرانجام در سال ۲۰۱۵ دولت ژاپن اعلام کرد که به بازماندگان این بردگان جنسی (زنان راحتی) کره‌ای غرامت پرداخت خواهد کرد. اما کره‌ای‌ها خواستار عذرخواهی‌ای بهتر و بزرگ‌تر شدند.

05083573 5d5b00add1ad3c34a5ef972956fe4a80.fit 1120w
حمایت‌کنندگان کره‌ای کامفورت ومن‌ها در راهپیمایی در سال ۲۰۱۵ در سئول در نزدیکی سفارت ژاپن. آن‌ها عکس تعدادی از زنان راحتی را به دست گرفته بودند. Ji-Woong / EPA file

ژاپن اخیرن این درخواست را محکوم کرد و این مسئله هنوز بین دو کشور حل نشده وجود دارد. در همین حال، چند ده نفر از این زنان به بردگی گرفته‌شده توسط سربازان ژاپنی هم‌چنان زنده هستند.
یکی از آنان “یونگ سو لی” زنی ۹۰ ساله است که خواهان عذرخواهی دولت ژاپن است.

Comfort111429723810
یونگ سو لی از کره به واشنگتن رفت تا در مورد تجربه‌ی خود به عنوان کامفورت ومن در ارتش ژاپن صحبت کند. Washington Post

او در سال ۲۰۱۵ به واشینگتن پست گفت: “من هیچ‌وقت نمی‌خواستم که به این مردان حالی بدهم. من نمی‌خواهم متنفر باشم یا کینه‌ نگه دارم اما هرگز نمی‌توانم آن‌چه بر من گذشت را ببخشم.”

50 نظر
      1. واقعا تصور چنین چیزهایی هم وحشتناکه.دیدی که من و فکر میکنم اکثریت در مورد ژاپن داشتیم، یه کشور مظلوم و بدبخت بود که بهش تجاوز شده و همیشه حادثه ی هیروشیما و ناکازاکی تو ذهنمون بود…
        حوادث تلخ انگار تا ابدیت ادامه دارند…

  1. عالی بود. اما در مورد تاریخ ایران در زمان قاجار و آن چیز که بر مردم خودمان گذشته نیز صحبت کنید. درود بر شما. ما که بیصبرانه منتظر پادکست بعدی هستیم. تشکر.

  2. از همون اول که موجودی به نام شامپانزه بوجود اومد نر ها دنبال سلطه و ریاست بر بقیه بخصوص زن ها شدند که در آدم هم ادامه پیدا کرد اما نکته ای که هست هدف انسان تکامل و غلبه بر عادت و شهوت برای ارتقا تمدن و نوع دوستی هست
    که متاسفانه حتی در نظر علم مردان در مقابل پیشرفت و تکامل خیلی مقاومت میکنن
    مقاله های علمی بسیاری میگه زنان در ضمینه های مثبت زندگی مثل همنوع دوستی حفاظت و مراقبت از محیط زیست فداکاری صلح طلبی و غیره رتبه بسیار بالایی دارن اما مردا کلا تعطیل
    بشخصه اعتقاد دارم دنیا بدون مردای تکامل ناپذیر زیباتره
    +شامپانزه ها از نظر رفتار چندان هم بد نیستند نسبت به انسان چون پسرفت نداشتن حداقل

    1. بیسوادی که هنوز نظریه هزار بار رد شده و مزخرف داروین را نشخوار میکنی شاید جد و آباد و پدر و مادر تو شامپانزه باشند که اینجوری داری خودت را میکشی که از ختشک زرد شده و بوگرفته ی جعلیات و خزعبلات هرطور شده بگویی که پدر شامپانزه ات هم نوعی ادم بوده است! ابله! شاید پدرت شامپانزه باشد اما به نظر من تو الاغ هستی 🙂

      1. نمونه یک شامپانزه تکامل ناپذیر هستی شما
        سه بار بگو داروین اگه زبونت چرخید بیا مثل دانشمندانی با علم مصلحی و خرافات زده گه ر افشانی کن

      2. شما چنتا از نظریات در رد تکامل را مطالعه کردید؟
        بعد نظریه جایگزین شما چی هست؟
        مثلا یک روز در تاریخ طبیعت بوده که هیچ انسانی در روی زمین نبوده بعد از فردای آن روز انسانها به زمین آمدند؟ یا اینکه انسانها از ازل در کره زمین ساکن بودند؟

      3. معلومه کی بیسواده کامنتتون بوی نا و بیشعوری و نفهمی میده
        با چیزی مخالفید منطقی و با دلیل بگید نه که انواع و اقسام توهین ها و کلمات بو گرفته توی مغزتو به بیرون استفراغ کنید.

  3. باسلام.مطلب تاثیربرانگیز وشدیدا ناراحت کننده بود.ولی واقعیت داره.اابته دراکثردرگیری ها حتی الان هم پیش میاد.مخصوصادرافریقا وسوریه.

    1. بیسوادی که هنوز نظریه هزار بار رد شده و مزخرف داروین را نشخوار میکنی شاید جد و آباد و پدر و مادر تو شامپانزه باشند که اینجوری داری خودت را میکشی که از ختشک زرد شده و بوگرفته ی جعلیات و خزعبلات هرطور شده بگویی که پدر شامپانزه ات هم نوعی ادم بوده است! ابله! شاید پدرت شامپانزه باشد اما به نظر من تو الاغ هستی 🙂

      1. من با نظر ایشون موافق نبودم، ولی وقتی در مورد تکامل موجودات که استدلال و کشفیات محکمی داره اونطور نظر دادی ارزش نظرت از بین رفت. توهین و تمسخر هم کلا بی اعتبارت کرد.

  4. امان از جنگ، امان از جنگ، امان… کی میدونه توی تمام جنگهای دنیا چه بر سر کودکان و زنان رفته! و هزاران قصه ی تلخ گفته نشده ی در گور رفته که تلخیش هنوز بر شونه ی روزگار سنگینی میکنه.

  5. همیشه فکر میکردم ژاپنی ها از بافرهنگترین و با شخصیترین ملتها هستند
    ولی زیر این پوسته چه جنایتها که نهفته است
    ممنون از اطلاعات بینظیرت خواهش میکنم سریال لوسی رو زودتر پخش کنید
    ممنون از گروه چنل بی

    1. به دلیل ایجاد انیمه به عنوان فرهنگ‌سازی درباره چیزی که نبوده و استفاده از موارد روانشناختی برای جذب و ارتباط با بیننده … نگران نباشید تموم کسایی که انیمه دیدن هم همین نظر شما رو دارن …

  6. سلام
    من از خوندن این مطلب خیلی متاثر و ناراحت شدم ، ولی راستش رو بخاید تعجب نکردم… هر جایی از تاریخ که یک حکومت دیکتاتوری وحود داشته ، انواع و اقسام مظاهر ظلم و شکنجه هم دیده شده . بدون شک ، این موارد و حتی شاید مواردی به مراتب تلخ تر همه جای دنیا وجود داشته و ممکنه هنوز باشه . شاید مرور تاریخ واقعیت های کتمان شده بیشتری رو برامون آشکار کنه.
    ممنونم از شما که هر بار ، دریچه جدیدی از دنیا رو به چشم های ما نشون میدید.

  7. درود بر شما
    مطلب ناراحت کننده ایی بود که نشان از بیرحمی انسان ها ست
    در خصوص جنایت مشابه اعراب در سرزمین های پارس و اندلس هم تحقیق شده؟
    حیف که فقط شاهدی زنده نمانده از آن دوران سیاه تاریخ

    1. خطاب به آقای روح : اولاً با حرف شما موافق نیستم زیرا در جنگ و بمباران مردم عادی و بی گناه آسیب بیشتری می بییند . و این جنایتفقط مربوط به ژاپن نیست و مشابه آن توسط بسیاری از جنگ ها رخ داده است . بنابراین ما نباید کل مردم ژاپن را انسان های بدطینت تصور کنیم .

  8. سلام و خسته نباشیدی از ته دل تقدیم به علی آقا بندری و تمام تیم چنل بی.واقعا دمتون گرم که لحظه های خوبی رو برامون میسازید
    از همین راه دور دست بوس تک تک شما عزیزان هستم

  9. نمیدونم حرفم درسته یا نه..
    ولی اگر دنیا مردم ژاپن قبل از انفجار هیروشیما یا ناکازاکی رو بشناسند.
    نه تنها زدن بمب اتم ها را تجلیل میکردند.بلکه میگفتند کاشک به جای ۲ تا ۲۰ تا میزدند.

    1. وقتی ژاپن تسلیم نمیشد چاره‌ای جز زدن اون بمب‌ها نمونده بود، چون در جنگ حلوا خیرات نمیکنند و هر کدوم از طرفین میخواد زودتر و با کمترین میزان تلفات، کار را به نفع خودش یکسره کنه
      اما همون دو تا بمب کافیشون بود چون بعدش ژاپن تسلیم شد
      بعدش هم درست شدند دیگه. رفتارشون رو عوض کردند. دیگه برای چی بیست تا بمب؟! قتل عام مردم عادی که کار درستی نیست

  10. چقددر غم‌انگیز و از اون غم‌انگیزتر اینکه در زمان الان هم این چنین شرایطی برای زنان هست و حتی مردان و فکر میکنم این موضوع چقدر میتونه به ما هم نزدیک باشه مثلا در ارتباط با داعش طالبان و غیره و غیره😓😓😓

  11. فرقی نداره ژاپن باشه یا ایران یا آلمان انسان ها در زمان جنگ خصوصیات انسانی رو از دست میدهند و نسبت به خانواده خود خشن میشن چه برسه نسبت به زنان و دختران و کودکان کشور دشمنت. به قول دوستمون: امان از جنگ امان از جنگ
    من چند وقت پیش کتاب جنگ جهانی دوم رو میخوندم واقعا اردوگاه کار اجباری آشویتس آلمان وحشتناک بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *